“นาเกรงใจน่ะค่ะ เห็นว่างานคุณกำลังยุ่ง ๆ อีกอย่างนาจากบ้านไปหลายปี จู่ ๆ จะพาผู้ชายกลับบ้านมาด้วยก็เกรงจะน่าเกลียดโดนแม่ตำหนิน่ะค่ะ ถึงนาจะอายุเท่านี้แล้วแต่ที่บ้านของนาก็ค่อนข้างหัวโบราณค่ะ”
“คุณก็น่าจะพาผมมารู้จักกับครอบครัวของคุณบ้าง”
“นาเองยังไม่ได้รับปากจะแต่งงานกับคุณ นาเลยคิดว่าเอาไว้นาค่อย ๆ คุยกับแม่ดูอีกทีน่ะค่ะ” เธอบอกเขาด้วยรอยยิ้ม
“นั่นแม่ของนาค่ะ” ประโยคแนะนำนั้นทำให้ณภัทรหันไปยกมือไหว้มารดาของนรีแทบไม่ทัน และหญิงสูงวัยคนที่พาเขามาพบกับนรีก็คือมารดาของนรีนั่นเอง
“สวัสดีครับ”
“เรามีเรื่องต้องคุยกันคืนนี้นะนา” เสียงของมารดาทำให้นรียิ้มแหย ๆ ให้ท่าน
“ผมคิดว่าคุณโกรธผมเลยหนีกลับบ้าน”
“นาไม่ได้โกรธคุณสักหน่อยค่ะ” เธอกระซิบคุยกับเขาเบา ๆ พอให้ได้ยินกันสองคน
“คุณไม่โกรธผมจริง ๆ เหรอครับ”
“ไม่โกรธค่ะ เพราะนาเองก็สงสัยมาตั้งนานแล้วว่าคุณไม่ใช่เกย์จริง ๆ คุณออกจะหื่นซะขนาดนั้
