"นอนซะ... " ฉันหลับตาลง ทั้งเหนื่อย ทั้งไม่กล้าสบตาคุณแทนไท แต่คำว่า 'นอนซะ' นั้น เขาปล่อยให้ฉันนอนซะเมื่อไหร่
ร่างใหญ่ที่พึ่งถอนแก่นกาย โน้มลงจับมันสอดใส่อีกครั้ง
"อ๊ะ อื้อ~... ไม่ไหวแล้วค่ะ" ไม่มีคำตอบใดๆตอบกลับมา มีแต่เอวหนาที่ค่อยๆเขยื้อนใส่ ตัวฉันคลอนขึ้นลงเพราะแรงส่งจากคนกลางหว่างขา ความวาบหวามเริ่มแผ่ซ่านเข้าตามมา ทั้งๆที่ตายังหลับพริ้ม
ริมฝีปากบางกัดเม้ม เสียงหายใจเริ่มหอบแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาก้มกัดตามตัวฉันด้วยฟันคม สองมือบีบเคล้นสองทรวงอกเน้นๆหนักๆ
แต่กลับกัน ฉันกลับแอ่นขึ้นโหยหามากกว่านั้น ไม่ว่าจะโดนกัดส่วนไหน หรือบีบแรงๆเท่าไหร่ ฉันยิ่งส่งเสียงกระเส่าอย่างพึ่งพอใจออกมา จนคุณแทนไทฉุดฉันขึ้นนั่ง และยกบั้นท้ายฉันขึ้นนั่งตักตัวเอง
'ปึก~'
"อื้อ~"
"โยก... "
"นะ... หนูทำไม่เป็น"
"ทำให้เป็น... เดี๋ยวนี้"
แค่เขาสั่งฉันก็กอดคอเขาแน่น และแอ่นอกเข้าหาริมฝีปากที่พ่นไอร้อนผะผ่าวเย
