26 | ยี่สิบปีที่แล้ว...

1756 คำ

"ทำไมต้องต่อรองอยู่เรื่อยเลย... แต่สงสัยหนูต้องทำตามแล้วล่ะ เพราะหนูอยากรู้มากๆ" พอพูดจบฉันก็ซบลงที่อกเขา ตามองคนในเพนส์เฮาส์สลับกับตึกอีกครั้ง และจากนั้นกระดกเอวขึ้นเบาๆสลับกับเขยื้อนเนิบนาบ เบียดจุดปรารถนาไขว่คว้าหาทางออกให้ตัวเอง จนเขาสอดนิ้วเรียวขยุ้มผมฉัน และย้ายมืออีกข้างบีบบั้นท้ายแน่น ก่อนจะโน้มมากัดซอกคอ กัดติ่งหู กัดทุกส่วนเร่งเร้าให้ฉันเริ่มไม่อายสายตาใคร เรารุนแรงขึ้นที่เก้าอี้เอนหลัง ความเสียวซ่านวิ่งพล่านตามจุดต่างๆจนไม่สามารถควบคุมได้ "หนูไม่ไหวแล้วค่ะ อะ อื้อ มันใกล้แล้ว" "ทำดีแล้ว เด็กน้อย..." "อ๊ะ อื้อ ..." "อ่าส์...เธอแน่นจนทำฉันไม่ไหว " เขาหยัดขึ้นนั่งฟอนเฟ้นสองทรวงอกแรงๆ เข้าถึงอารมณ์ร้อนเร่าจนส่งเสียงกระเส่าออกมา ฉันร่อนเอวแรงขึ้นๆ เก้าอี้เสียงดังเอี๊ยดอ๊าด ปล่อยลมหายใจหอบแรงสลับกับเขา จนสุดท้ายถึงที่สุดแห่งความร้อนเร่า ทั้งฉันและเขาชะงักเกร็ง และถึงท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม