"ใช่ค่ะ ก็สามีหนูเขาไม่ค่อยพูดนี่คะ แสดงออกก็ไม่เก่ง บางทีที่เขาเข้ามาในชีวิตหนูอาจจะเพราะเรื่องยี่สิบปีที่แล้วก็ได้"
ปลายสายถอนหายใจกลับมา
(เฮ้อ... ก็ได้ๆ ถ้าว่างแม่จะลองหารูปเก่าๆให้นะ ส่วนเรื่องงานแต่งลูกอย่าลืมไปติดต่อออแกไนท์ล่ะ แม่เกริ่นๆกับญาติเราไว้แล้วว่าลูกจะแต่งงาน รวมถึงบอกพี่ชายเราด้วย)
คราวนี้เป็นฉันที่ถอนหายใจ บ้าจริง! พี่ชายฉันยิ่งเป็นคนไม่มีเหตุผลและนัมเบอร์วันในการบวก ฉันไม่อยากให้เผชิญหน้ากับคุณแทนไทเลย กลัวพี่ชายฉันจะตายด้วยลูกปืนเขา
"แล้วพี่โซลว่ายังไงบ้างคะ"
(โมโหน่ะสิ บอกว่าคุณแทนไทเป็นคนไม่ดี เดี๋ยวแลนด์ดิ้งถึงไทยน่าจะโทรหาลูก)
"ค่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดสินะ"
(จ้า พี่ก็แค่เป็นห่วงลูกนั่นแหละ แต่โซลไม่กล้าว่าอะไรมากหรอก เพราะรายนั้นก็ไม่ใช่คนดีเท่าไหร่ คงอายจะว่าคนอื่นอยู่บ้าง)
"แต่แม่ก็เบรคๆให้หนูหน่อยนะคะ หนูไม่อยากให้พี่โซลมีปัญหากับคุณแทนไท"
(จ้า)
ฉันวาง
