ปิ้น! ปิ้น! ปิ้น!!!
"เหวอ!!"
รถพี่เสือนี่ ปีบแตรไล่ทำไมเราก็เดินบนฟุตบาทนี่ไม่ได้ขวางทางเสียหน่อย?
"ขึ้นรถสิ"
"พี่เสือ เออ... มีไรเหรอส้มจี๊ดกำลังจะกลับบ้าน นี่ก็เย็นแล้วด้วย"
"บอกให้ขึ้นรถทำไมต้องให้พูดซ้ำซาก"
เสือสั่งเสียงเรียบมองกระจกหลังเห็นปิงกำลังตามมา เขาอุตส่าห์สั่งน้องชายรีบขับรถตัดหน้าปิงเพื่อรับเธอขึ้นรถด้วย ส้มจี๊ดขึ้นนั่งเบาะหลังยังไม่ปิดประตูดีชีต้าก็กระชากรถออกไปอย่างเร็วจนส้มจี๊ดกระเด็ดไปชนกับเครื่องเสียงที่กำลังรายงานข่าว
"โอ้ย... ชีต้าเบาหน่อยสิ! เจ็บนะ!"
"โทษๆ"
ส้มจี๊ดจับเฝือกหน้าหงิกไม่พอใจ เจอสองคนนี้ทีไรเธอเจ็บตัวทุกทีชักจะไม่อยากรู้จักละ ส้มจี๊ดเอื้อมมือปิดประตูรถใหม่ให้แน่น เธอเกาะกระจกมองข้างนอกที่ฝนเริ่มโปรยปราย ปิงบิดมอเตอร์ไซค์ตามแต่ส้มจี๊ดดันมองไปอีกทางจึงไม่เห็นปิง เสือไม่แม้แต่มองส้มจี๊ดนั่งกอดอกเงียบไม่พูดกับใครมีเพียงเสียงชีต้าที่บ่นเรื่องฝนตก
