Chapter 14 ตระกูลเฉิน
เฉินเทียนอี้เกือบจะลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันครบรอบวันเสียชีวิตของท่านปู่ เหล่าญาติสนิท พี่ชายทั้งสี่และภรรยาจึงได้เดินทางมาที่จวนอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาเช่นนี้
ช่วงเช้ามารดาคงเดินทางไปทำบุญที่อารามและแจกจ่ายให้ทานแก่ชาวบ้านผู้ยากไร้เช่นทุกปี พอสายหน่อยก็เป็นการรวมญาติพบปะพูดคุยสังสรรค์กัน
“หลานเทียนอี้ขอคารวะท่านย่า”
ท่านย่ามีอายุกว่าเจ็ดสิบห้าปียิ้มน้อยๆ แล้วมองหลานชายคนเล็กของตระกูลเฉินอย่างประเมิน พอจะรู้เรื่องราวของหลานคนเล็กจากบุตรชายมาบ้างแล้ว ว่าออกเดินทางไกลไปถึงห้าปีแต่กลับไม่ได้วิชาความรู้กลับมาแม้แต่อย่างเดียว เอาแต่เที่ยวเล่นเสเพลไปวันๆ เท่านั้น
จึงได้แต่นึกเสียดายหน่วยก้านท่าทางดี ลักษณะเช่นนี้ตำราโบราณว่าไว้ว่าเป็นผู้มีบุญมาก หากว่ามีใจทะเยอทะยานใฝ่รู้ป่านนี้คงได้ดิบได้ดีเหมือนพี่ชายทั้งสี่ หรืออาจจะก้าวหน้าเหนือพี่ๆ ด้วยซ้ำไป
ปีนี้นางเองก็แก่ชรามาก
