Chapter 8 นายท่านเจ้าขา...
เทียนอี้หยักยิ้มมุมปากแล้วซุกจมูกลงไประหว่างร่องอก ก่อนจะตวัดลิ้นเลียความอวบขาวอย่างเอร็ดอร่อย
“สะ...เสียวจังเลย อื้อ...”
ฟันซี่ขาวขบเม้มลงบนริมฝีปากล่าง อีกทั้งยังส่งเสียงครางไม่ขาดปาก เสียงของนางช่างหวานล้ำและน่าฟังจนทำให้อาวุธลับของเทียนอี้ชูผงาดดุนดันบดเบียดหน้าขาของผีสาว ราวกับต้องการจะประกาศว่าพร้อมที่จะสอดแทรกเบียดเข้าไปในกายของนางเต็มทีแล้ว
และนั่นเองที่สติของผีสาวถูกดึงกลับมา นางเบิกตากว้างเมื่อตระหนักได้ว่าหากยังคงปล่อยร่างกายให้เจ้านายเชยชม ท้ายที่สุดจะไปจบลงที่ใด
“ยะ...อย่าเจ้าค่ะนายท่าน”
นางผลักไสด้วยเรี่ยวแรงอันน้อยนิด ทำได้เพียงดันแผงอกแกร่งของเขา ทว่าแค่เพียงสัมผัส...มัดกล้ามและความแข็งแกร่งของเขาก็ทำให้นางถึงกับมือสั่น
คุณชายห้าก้มลงตวัดปลายลิ้นเลียลงบนยอดอกสีชมพูระเรื่อ ตวัดนิบช้า...แล้วแหย่ดุนลิ้นไปมาบนปลายถันก่อนจะชำเลืองสายตามองใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกด้วยความเสียวซ่านของผีสาวอย่างลำพองใจ
“เจ้าบอกเองไม่ใช่รึ ว่าเจ้ามอบร่างกายของเจ้าให้ข้า เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณ อย่าบอกนะว่าเจ้าจะกลับคำ”
ชายทวงถามด้วยสีหน้าราบเรียบ ทว่าประกายตากลับกรุ้มกริ่มแพรวพราวด้วยฤทธิ์สุราเมรัย
“ตะ...แต่ว่า...”
ผีสาวหน้าถอดสี ด้วยไม่คิดว่าเขาจะได้ยินในสิ่งที่นางพูด จึงเผลอปากออกไปโดยไม่ทันยั้งคิด ไม่นึกเลยว่าคำพูดของนางกำลังบีบรัดให้นางต้องยอมมอบร่างกายให้แก่เขาจริงๆ
“เจ้าจะผิดคำพูดงั้นหรือ”
“ขะ...ข้า อื้อ...”
ผีสาวครางเสียงหลงเมื่อมือหนาเลื่อนลงต่ำไปกอบกุมเนินบุปผางาม ไม่เพียงเท่านั้นปลายนิ้วสากกระด้างยังซุกซนบีบขยำแล้วแหย่ไปตามกลีบร่องผ่านชุดนอนเนื้อบางเบา
“ว่ายังไงเล่า เจ้าจะกลับคำงั้นหรือ”
นิ้วที่บดเบียดถูไถร่องสาวเลื่อนขึ้นสูงผ่านทรวงอกอิ่ม ก่อนจะหยุดหยอกเย้านวลแก้มสีลูกท้อ
“ขะ...ข้า”
ผีสาวอึกอัก สัมผัสจากปลายนิ้วเมื่อสักครู่ทำให้นางรู้สึกหวามไหว ปลุกความกำหนัดที่อัดแน่นอยู่ในดวงจิตให้ออกมาเต้นเร่าด้วยความปรารถนา
“ข้าไม่ผิดคำพูดเจ้าค่ะ นับจากนี้ร่างกายของข้าเป็นของนายท่าน”
ตอบโดยเบือนหน้าหนีหลุบเปลือกตาลงต่ำไม่กล้าสบตาเจ้านายหนุ่ม ด้วยเขินอายและสั่นสะท้านไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย แค่คิดว่านางกำลังจะตกเป็นของเขา ความถวิลหาก็พรั่งพรูจนกลีบเกสรดอกไม้ปล่อยน้ำหวานออกมาจนเปียกแฉะเป็นที่น่าละอายเหลือเกิน
ทว่าคุณชายห้ากลับเชยคางเพื่อให้นางหันกลับมาสบตาตน โดยที่นางยังไม่ทันตั้งตัวเขาก็ก้มลงบดจูบอย่างเร่าร้อนราวกับจะกลืนกินนางทั้งตัว
“อื้อ...”
คล้ายกับตกจากที่สูง จุมพิตดูดดื่มของชายหนุ่มค่อยๆ ปลดเปลื้องความเขินอายออกไปจากผีสาวทีละน้อย นางเริ่มจูบตอบเขา ได้เรียนรู้ว่าการเกี่ยวกระหวัดลิ้นกันและกันไปมาให้ความรู้สึกซ่านหฤหรรษ์มากเพียงใด
เรียวขาสวยถูกจับแยกออกเปิดเปลือยให้เห็นเนินบุปผาเต็มสองตา ผีสาวเขินอายที่ถูกเขาจ้องมองเช่นนั้นก็รีบปิดเปลือกตาลงเพื่อหลบลี้ แต่แล้วกลับต้องผวาเฮือกเมื่อรับรู้ได้ว่าบางสิ่งที่ชื้นแฉะและสากระคายกำลังสัมผัสกับบุปผาแรกแย้มของนางอยู่
“ซี้ด...”
นางครวญครางแล้วเปิดเปลือกตาขึ้นมอง เห็นเพียงศีรษะและผมดำขลับยาวสยายของชายหนุ่มที่กำลังก้มดื่มกินกลีบเกสรของนางอย่างเอร็ดอร่อย
“อะ...อะ อื้อ”
ครางเสียงแผ่วราวกับกำลังเหนื่อยหอบ เสียวซ่านจนจิกปลายนิ้วเท้าลงบนพื้น แอ่นกระดกยกสะโพกลอยขึ้นสูงเพื่อให้เขาได้ดื่มกินนางได้อย่างถนัดถนี่
“อาห์ นายท่านเจ้าข้า ขะ...ข้าเสียวเหลือเกิน”
สองมือเล็กทั้งจิก ทั้งทึ้ง ขยี้ขยำศีรษะของเจ้านายหนุ่ม ราวกับว่าการทำเช่นนั้นจะช่วยลดทอนความซ่านเสียวลงได้เสียกระนั้น ทว่าเขากลับยิ่งละเลงลิ้นลามเลียเร็วขึ้น จนนางถึงกับบิดเร่าสั่นสะท้านไปทั้งสรรพางค์กาย
แล้วโดยที่นางยังไม่ทันตั้งตัวจู่ๆ ความสุขสมจากการลามเลียของเจ้านายหนุ่มก็แล่นเข้าจู่โจม นางหดเกร็งแล้วกระตุกร่างผวาหลายครั้ง รับรู้ได้ว่าภายในกลีบดอกไม้เต้นเป็นจังหวะบีบรัดรุนแรงจนผวาสะท้านไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย
“อื้อ อะ....อาห์ สะ...เสียวมากเลยเจ้าค่ะนายท่าน”
นางกอดเขาไว้แน่น เบียดทุกสัดส่วนของร่างกายเข้าหาเขาปล่อยให้ร่างกายกระตุกหวามหวิวอยู่ชั่วขณะ จากนั้นจึงซุกหน้ากับอกกว้างด้วยความเขินอาย
นางจำไม่ได้หรอกว่าตอนเป็นมนุษย์นางมีสามีหรือไม่ แต่เวลานี้ยามที่นางเป็นเพียงวิญญาณเร่ร่อน นางไม่ประสาเกี่ยวกับเรื่องบนเตียงเลยแม้แต่น้อย แล้วคุณชายเทียนอี้ก็ช่วยทำให้นางได้รู้จักว่าการเสพสุขด้วยกายแนบกายนั้นสร้างความซ่านสุขมากเพียงใด
“ว้าย!”
ผีสาวร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ นางก็ถูกอุ้มจนลอยจากพื้น เจ้าของร่างสูงก้าวยาวไปยังเตียงนอนก่อนจะวางนางลงอย่างแผ่วเบา หัวใจของนางเต้นโครมครามเมื่อเห็นว่าเขากำลังถอดเสื้อผ้าออกอย่างเร่งร้อน ตามด้วยกางเกงจนเผยให้เห็นความใหญ่ยาวของแท่งทวน
นางเผลอกลืนน้ำลายลงคอ จับจ้องมองอาวุธร้ายของเขาไม่วางตา
“เจ้าอยากลองจับดูไม่ใช่หรือ ลองสิ”
เทียนอี้ขยับกายเข้าไปใกล้ เขายืนขึ้นเต็มความสูงในขณะที่ผีสาวนอนกึ่งนั่งอยู่บนเตียง ยามเมื่อเขาขยับเข้าหาแท่งทวนยาวก็ชี้มายังเบื้องหน้า
ไม่ถึงครึ่งชุ่นปลายแท่งทวนมนหัวหยักก็แทบจะจ่อที่ริมฝีปากของนาง
ผีสาวแหงนหน้ามองเขาสลับกับมองเจ้าแท่งทวนสีชมพูระเรื่อ นางแลบลิ้นเลียริมฝีปากตนเองก่อนจะค่อยๆ ยื่นปลายนิ้วไปสัมผัสส่วนปลาย
“อุ๊ย!”