‘ครืน ครืน’
LINE | KAI | CALLING
สงสัยกลับบ้านเจอแม่นางแล้ว นางจะโทรมาด่ากูอีก!
“ใครโทรมาย๊ะ ถ้าไม่รับก็มาลองชุดนี้ก่อน ชุดนี้ปัง ๆ” ฉันรีบยกมือให้ก้านแก้วเงียบ
“เงียบแป๊บ” พอก้านแก้วเงียบ ฉันก็รีบกดรับสาย รับโดยไม่ฮัลโหล ไม่พูดอะไรสักคำ รอให้เขาพูดมาก่อน จะได้ตั้งรับถูก
“...”
(อยู่ไหน? กับใคร?) ขึ้นเสียงใส่กู?
“เสือก”
(ป้า! ตอบมาเร็ว ๆ) อิเด็กบ้านี่ เห็นกูเป็นอะไร เมื่อวานก็ว่ากู วันนี้ก็โทรมาขึ้นเสียงใส่!
“มีอะไร? ถามเพื่ออะไร? ไหนบอกว่า...”
(เป็นผู้หญิงน่ะรู้บ้าง ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ!)
“นี่! ฉันทำอะไร อย่ามาหาเรื่องนะ! เป็นบ้าหรือว่าขาดหอย?” ก้านแก้วเอามือปิดปากตกใจ เมื่อได้ยินฉันพูดคำนั้น ก่อนที่มันจะเดินมาบีบไหล่ฉันเบา ๆ ให้ใจเย็นลง แต่ฉันไม่เย็นเลย...
น้ำตาฉัน แม่งไหลออกมาซะงั้น
ฉันยืนกำมือถือแน่น พยายามเม้มปาก ไม่ให้ตัวเองส่งเสียงสะอื้นออกมา จนไคล์เขาถอนหายใจใส่โทรศั
