ปถวียกข้อมือขึ้นมองเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาอีกครั้ง ตอนนี้เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแต่ก็ยังไม่เห็นว่าหญิงสาวจะเดินกลับออกมา
“ไอ้คำว่าสักครู่! ของคนในสังคมไฮโซมันนานขนาดนี้เลยเหรอวะ ถ้าเป็นคนงานในฟาร์ม ป่านนี้พวกเขาล้างคอกม้าได้เป็นแถบแล้ว” ชายหนุ่มบ่นกับตัวเอง เขามองเข้าไปในตัวบ้านและส่ายหน้าให้กับผู้หญิงหยิบโหย่งอย่างเธอ จากนั้นก็หมุนตัวกลับหันหลังให้ประตู ยกขาข้างวางไว้บนตอไม้อย่างหงุดหงิด
“นายบ่นอะไรไม่ทราบ ฉันได้ยินนะ” เสียงแหลมของหญิงสาวบนชานระเบียงบ้านพักร้องทักลงมา ในจังหวะที่ชายหนุ่มหน้าขึ้นไปมองไม่เห็นเธอ แต่ตอนหันกลับเธอเปิดประตูออกมาพอดี
“แล้วที่สั่งให้คนงานดายหญ้า จัดการให้ฉันเสร็จเรียบร้อยหรือยัง”
“ครับ” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับหันกลับมามองที่เธอ
ปถวีเบิกตาโพล่งอย่างตกตะลึงเมื่อเห็นชุดที่หญิงสาวสวม เขาไม่รู้ว่าชุดที่อยู่บนเรือนร่างของเธอราคาเท่าไหร่ ไม่รู้ว่ารองเท้าส้นแหลมที่เธอสวมอย
