“มันเกิดอะไรขึ้น...ทำไมประตูบ้านถึง...”
เช้าวันต่อมา มุกรินทร์ที่รีบมาที่บ้านท้ายไร่กลับต้องตกใจ เมื่อเห็นกลอนประตูมันพังจนหักออกมา หญิงสาวรีบเดินเข้าไปในบ้านทั้งๆที่รู้ว่าสิงหเรศน่าจะไม่อยู่เพราะรถหายไปแต่ก็อดห่วงเขาไม่ได้ และพอเข้ามาข้างในทุกอย่างกลับยังดูปกตินอกจากที่เคาร์เตอร์เครื่องดื่มนั้นเต็มไปด้วยขวดเหล้าและเธอเองก็พอจะเดาออกว่าทั้งหมดนั่นสิงหเรศเป็นคนดื่มมัน
พอรู้แล้วว่าไม่มีคนอยู่บ้านมุกรินทร์ก็เริ่มทำความสะอาดและทำทุกๆอย่างเหมือนกับว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นพลางมองไปที่ถนนเข้าบ้าน เผื่อว่าสิงหเรศจะกลับมา แต่ก็ว่างเปล่า หญิงสาวรอเขาอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งวันที่สาม และคนที่เธอรอคอยก็ขับรถเข้ามา มุกรินทร์ที่ดีใจรีบวิ่งออกไปรออยู่หน้าประตูด้วยรอยยิ้มกว้างแต่ในใจก็อดกังวลไม่ได้ เธออยากบอกเขาเรื่องลูกในท้องด้วย แต่รอยยิ้มของเธอก็ต้องหุบลงเมื่อสิงหเรศเดินลงจากรถมาพร้อมหญิงสาวที่เธอจำได้ว
