2

1117 คำ
“ผมรู้แล้วว่าคุณต้องการผมมากแค่ไหน รู้ไหมว่าผมก็ต้องการคุณมากนะเรย์” ภาสกรจับมือหญิงสาวให้ไปจับบริเวณกึ่งกลางกายของเขาที่ตอนนี้มันร้อนรุ่มและเต้นตุบๆ อยากเข้าไปในกายสาวเพื่อจะให้เรนิตาปลดปล่อยมัน แม้จะเป็นการสัมผัสผ่านกางเกงยีนส์แบรนด์ดัง และมือเล็กๆที่ดูกล้าๆ กลัวๆ ของเรนิตากลับทำให้ความต้องการของเขาขยายตัวและพองโตได้มากขึ้นอีกหลายเท่า พอเห็นความใหญ่โตตรงหน้า หญิงสาวถึงกับหน้าถอดสีด้วยความรู้สึกหวาดกลัว “เรย์กลัวค่ะ แน่ใจเหรอคะว่ามันจะเข้าไปได้จริงๆ” เสียงของเรนิตาบอกด้วยความหวาดหวั่น นาทีนั้นภาสกรมีฉุกคิดขึ้นมาครู่หนึ่งว่า เธออาจจะเล่นบทหญิงสาวบริสืธิ์เหมือนในละครที่เธอชอบเล่นก็เป็นได้ เพราะใครๆก็รู้ว่าดาราสาวมีคนรักที่คบหากันมาเป็นปีแล้ว และหากผู้ชายคนนั้นปล่อยให้เรนิตารอดจนมาถึงมือภาสกรก็คงโง่เต็มที “ไม่ต้องกลัวนะ มันเป็นของคุณ เหมือนที่คุณเป็นของผม ผมว่าเราต้องพอดีกันแน่ๆ” ชายหนุ่มนำมือของตนเองลูบที่เนินนื้อสาวผ่านแพนตี้ตัวจิ๋วอย่างเชื้องช้า ก่อนจะค่อยๆเคล้นคลึงเบาสลับแรง เพื่อสร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาว “เรย์ทรมานค่ะ” เรนิตามองหน้าภาสกรด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ยิ่งทำให้ชายหนุ่มได้ใจลุกขึ้นปลดกระดุมถอดเสื้อผ้าทั้งหมดของตนเองจนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเผยให้เห็นแผงอกลำสัน ลอนกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เรียกตัวสวยงามจนคนที่นอนมองอยู่ถึงกับหายใจติดขัด กระนั้นมือหนาก็เอื้อมมาถอดแพนตี้ของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็ว และทันทีที่ความงามปรากฏให้เขาเห็นโดยปราศจากสิ่งปกคลุมใดๆ เรนิตาก็รีบขยับขางามทั้งสองข้างเบียดกันไว้ด้วยความเขินอายแต่ก็ไม่สามารถหลบหนีสายตาของเขาพ้นแม้แต่วินาที “อ้าออกสิ ขอผมดูหน่อยนะครับ” ภาสกรพูดด้วยแววตาหิวกระหาย และถึงเรนิตาไม่อนุญาตชายหนุ่มก็คงหลุดการควบคุมตัวเองแล้ว เพราะเขาไม่สามารถหยุดทุกอย่างตรงหน้าได้อีกต่อไป ภาสกรดันเรียวขางามทั้งสองข้างแยกออกจากกัน เพื่อสำรวจความงามของหญิงสาว เรนิตาสวยและน่ากลืนกินไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัวจนเขาแทบอดทนไม่ไหว…ภาสกรใช้มือของตนเองลูบไล้ที่เนินเนื้อสาวและไม่ลืมที่จะหยอกเย้าเบาๆ บริเวณจุดที่ทำให้เรนิตาหรือผู้หญิงทุกคนแทบคลั่ง เรนิตากระถดหนี ภาสกรยิ้มเจ้าเล่ห์เวลานี้เขารู้สึกว่าตนเองกำลังเป็นนายพรานที่มาเจอแม่กระต่ายน้อยเนื้อหวานฉ่ำ มือแกร่งจากการทำงานหนึกดึงเอวบางของเธอแล้วกดเอาไว้ โหย่งกายขึ้นคร่อมร่างงาม แนบตัวตนแข็งขึงกดสะโพกกลมมนของเธอไว้ ราวกับจะประกาศให้เธอรู้ว่าเวลานี้เขาพร้อมสำหรับเธอมากแค่ไหน “อา…คุณทำอะไรคะเรย์อึดอัด” เรนิตาหลับตาแน่น พร้อมกับเงยหน้าด้วยความทรมาน “แล้วชอบไหมครับคนดี สบตาผมสิเรย์” หญิงสาวกระดากอายไม่ตอบคำถรา ภาสกรจึงไม่บีบบังคับให้เธอตอบ แต่ใช้ร่างกายของเขากดดันเธอ เร่งจังหวะในการลูบไล้เนินเนื้อสาวมากขึ้น จนเรนิตาส่ายหน้าด้วยความเสียวซ่านทรมาน “เรย์ไม่รู้แต่เรย์ทรมานค่ะ…” หญิงสาวกระสับกระส่ายราวกับว่านี่คือความรู้สึกแปลกใหม่ที่เธอเพิ่งเคยได้รู้จัก “คุณกำลังเสียวไม่ใช่ทรมานนะคนสวย และต้องการให้ผมปลดปล่อยคุณไงเรย์…” ภาสกรเหยียดยิ้มออกมาด้วยความพอใจ ก่อนจะเร่งจังหวะมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดร่างกายของหญิงสาวก็กระตุกเป็นสัญญาณว่าตอนนี้เธอได้สัมผัสถึงสรวงสวรรค์ที่เขามอบให้ และนี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น เพราะเนื้อตัวนุ่มนิ่ม กลับกลิ่นกายที่หอมหวานของเรนิตาทำให้คนตัวโตถึงกับรู้สึกพุ่งพล่านไปทั้งเนื้อทั้งตัว ไม่รู้ว่านี่คือเรื่องจริงหรือความฝัน เรนิตานางเอกจอมหยิ่งที่ไม่เคยรับนัดทานข้าวกับไฮโซหรือเศรษฐีคนไหนที่ยอมลงทุนท่าไม่อั้นเพราะอยากได้เธอสักครั้ง แต่คืนนี้เธอเป็นของเขาโดยสมัครใจ ดวงหน้าหล่อเหลายิ้มเจ้าเล่ห์ ริมฝีปากระคายขยี้จูบอย่างหนักหน่วง ร่างบางใต้ร่างครางเสียวยามที่ริมฝีปากระคายไล่จุมพิตเรื่อยต่ำถึงเนินอกข่าวผ่อง เขาจูบอย่างเร่าร้อนจนมาถึงหน้าท้องแบนเรียบ เขาสัมผัสได้ว่าเรนิตา กำลังหอบเหนื่อยสลับกับครางกระเส่า “เสียวหรือเหนื่อยครับ” ชายหนุ่มก้มลงไปกระซิบข้างหูของเรนิตาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เพราะตอนนี้เขาเองก็ต้องการปลดปล่อยไม่ต่างจากเธอ ไร้ซึ่งเสียงตอบรับจากหญิงสาว แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญนักเพราะต่อให้เธอเหนื่อยแต่เขายังคงต้องการอยู่ เธอก็ต้องรับความต้องการของเขาต่อไปให้ได้ ภาสกรหยัดกายลุกขึ้น ก่อนจะค่อยๆ จับเรียวขางามแยกออกจากกันอีกครั้ง คราวนี้น้ำหวานของหญิงสาวท่วมท้นมากกว่าในครั้งแรกเนื่องจากการเสร็จสมเมื่อครู่นี้ และมันก็ทำให้ร่างกายของเธอพรั่งพร้อมที่จะรับความเป็นชายที่ใหญ่โตของเขาอย่างเต็มที่ “เรย์…เรย์กลัวอย่าเอาของคุณเข้ามานะคะ” เรนิตาพูดด้วยสีหน้าหวาดหวั่น...ก็เจ้าสิ่งนั้นมันใหญ่โตมาก ยิ่งทำให้ภาสกรรู้สึกแปลกใจ ‘หรือว่าเธอยังบริสุทธิ์จริงๆ?’ และชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ติดค้างอยู่นาน เพราะหากเธอไม่เคยผ่านมือชายใดเขาก็จะทำกับเธออย่างนุ่มนวลโดยไม่ให้ประสบการณ์ครั้งแรกกลายเป็นความทรงจำอันเลวร้ายให้กับเธอ “อย่าบอกนะว่าคุณไม่เคย?” ภาสกรมองหน้าเรนิตาด้วยสายตาตั้งคำถาม ในขณะที่หญิงสาวใต้ร่างได้แต่พยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ แค่นี้ก็ทำให้หัวใจของภาสกรอิ่มฟูขึ้นอีกครั้ง การได้ร่วมรักกับผู้หญิงที่เขาใฝ่หามาตลอดก็นับว่าวิเศษมากแล้ว ยิ่งได้รู้ว่าเขาเป็นคนแรกที่ได้ครอบครองเธอก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกภาคภูมิใจขึ้นเป็นไหนๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม