ดาราตรีจำต้องตักก๋วยเตี๋ยวในชามตัวเองที่ยังไม่ได้แตะสักคำ และพอมองเห็นไส้รำไรๆ ว่าไม่ใช่ไส้ผักยื่นส่งไปให้เขารับไว้ แต่คุณเศรษฐ์ต้องแสร้งทำตัวประเจิดประเจ้อแน่ๆ เพราะแทนที่เขาจะรับช้อนไปกินเอง กลับก้มลงมากินที่มือหล่อน ทำเหมือนให้หล่อนป้อนจนถึงปาก
ดาราตรีตกใจรีบหันไปมองเตรวิชญ์กับพีรัช ดีที่ทั้งสองคนยังก้มหน้าง่วนกับชามก๋วยเตี๋ยวของตนเอง มีแต่ป้าแม่ค้านั่นแหละที่ขยิบตามาให้
“อาคุณนี่ !” หล่อนแอบตีเพียะไปเบาๆ บนมือคุณเศรษฐ์ ส่วนเจ้าตัวยังมีหน้ามาส่งยิ้มหน้าเป็นให้อีก
“ก๋วยเตี๋ยวอะไร หวานดีจัง” ดอกเตอร์หนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่ม ตั้งใจเกี้ยวเมียตัวเองเต็มที่
ดาราตรีก้มหน้างุด หัวใจเต้นถี่แรงขึ้นมาซะเฉยๆ เลยไม่ทันสังเกตว่าก๋วยเตี๋ยวในชามของตัวเองถูกขโมยหน้ายิ้มตักจ้วงไปอีกชิ้นนึงแล้ว
“อันนี้มีผักอยู่ข้างใน แหวะ”
ดาราตรีกลั้นขำจนปวดแก้มเมื่อได้เห็นใบหน้าเหยเกของคุณอาหนุ่ม สมน้ำหน้า ของตัวเองมี
