พอเข้ามาในบ้านแล้วหญิงสาวก็จัดการปิดประตูลงกลอนเหมือนอย่างทุกที แต่พอจะเดินขึ้นห้อง ไฟที่เห็นเพียงสลัวๆ ในตอนแรกกลับสว่างพรึ่บขึ้นมาอีกหลายดวง น่าจะเป็นเพราะรีโมตบังคับเครื่องใช้ไฟฟ้าอัตโนมัติ
“อะ... อา”
“ใครมาส่งน้อยเหรอ ไม่ใช่รถคุณนี่ ก็ไหนวันนี้เขาว่าจะเป็นคนไปรับน้อยให้เอง ใช้ไม่ได้เลยสงสัยอาต้องโทรไปต่อว่าซะหน่อยแล้ว”
ดาราตรีเงยหน้ามองหญิงสาวที่อยู่ในชุดคลุมสีครีม ล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่ด้วยผมทรงบ็อบเทไปข้างหน้าตามสมัยนิยม ยิ่งทำให้หญิงสาวดูเด็กกว่าอายุจริงลงไปอีกหลายปี
คงแค่ทรงผมนี่กระมังที่ทำให้หล่อนดูต่างออกไปจากผู้หญิงตรงหน้า ไม่อย่างนั้นถ้าบอกว่าหล่อนกับคุณอาสาวเป็นฝาแฝดกัน คนเก้าสิบในร้อยก็คงเชื่อ
“อาคุณติดธุระด่วนน่ะค่ะเลยให้พี่เสือมาส่งแทน แล้วอาวาวมารอน้อยดึกดื่นแบบนี้ มีอะไรจะคุยกับน้อยหรือเปล่าคะ”
“อ้าว นั่นเสือหรอกหรือ อาก็ว่าอยู่ว่ารถมันคุ้นๆ”
วาววิไลก็เพิ่งนึกขึ้นได
