“ทำไมล่ะนวล นี่มันไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วนะ เจ้าสิงโตมันมีครอบครัวแล้ว อีกไม่นานเขาก็จะได้เป็นพ่อคน ลูกจะเข้าใจเราเชื่อฉัน”
“แต่นวลว่า...”
“ฉันจะไม่ยอมให้ลูกเกลียดนวลไปตลอดชีวิต เจ้าคุณต้องรู้ว่าแม่แท้ๆ ของตัวเองคือใคร ใครที่รักมันที่สุด และมันควรจะกตัญญูกับใคร”
“เมื่อตอนที่นวลยกคุณหนูให้เป็นลูกหม่อม นวลก็เลิกคิดเลิกหวังไปแล้วแหละค่ะว่าจะมีวันที่เขาเรียกนวลว่าแม่” คุณนายผู้หญิงคนปัจจุบันของบ้านน้ำตาคลอขึ้นมาเมื่อนึกถึงเรื่องในวันวาน
“ไม่ใช่เพราะนวลยกให้ด้วยความเต็มใจนี่ ตอนนั้นฉันมันก็เลวที่ปกป้องนวลไม่ได้” หากรู้ว่าผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาจะดูแลปกป้องผู้หญิงที่รักและลูกไม่ได้ สมัยนั้นเขาจะยับยั้งชั่งใจยอมละทิ้งความรัก ไม่ลากเอาผู้หญิงดีๆ อย่างนวลจันทร์ให้ต้องมาเจ็บปวดด้วย
“ไม่ใช่ความผิดของคุณท่านเลยนะคะ นวลเองที่หาผลประโยชน์กับลูก เพราะต้องการจะอยู่กับคุณท่านถึงยอมรับข้อเสนอของหม่อมเกศ แล
