“อยู่ต่ออีกสักวันเถอะ พรุ่งนี้เราค่อยกลับนะ”
ทางด้านคาริสาและแคเรียล หลังจากอาการของเขาเริ่มดีขึ้น แคเรียลก็บอกจะกลับไปสะสางทุกอย่าง ทั้งยังงาน ทั้งยังลูกน้องของเขาอีก ไม่รู้ว่าจะวุ่นวายกับการหายตัวไปของเขาขนาดไหน แต่คาริสายังอยากให้เขาพักฟื้นอีกสักหน่อย และแคเรียลก็ยอมตกลงที่จะอยู่ต่ออีกสักวัน
“เธอก็รู้ ยิ่งเราอยู่นานเท่าไหร่ ตากับยายยิ่งอยู่ในอันตรายมากขึ้นเท่านั้น”
“...................”
คาริสาถึงกับเงียบ เมื่อที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง เธอเองก็ไม่อยากให้ตากับยายเป็นอะไรไปเมื่อทั้งสองนั้นดีกับเธอและแคเรียลมาก มากจนทำให้เธอรู้สึกผูกพันกับทั้งสองคนทั้งๆที่พึ่งเคยเจอกันแท้ๆ
“แต่ฉันไม่ยอมให้เกิดอะไรแบบนั้นหรอก ไม่ต้องห่วง”
แคเรียลเดินเข้ามาใกล้แล้วดึงคาริสาเข้ามากอด ตอนที่รู้ว่าเธออยู่กับสตีฟเขาแทบเป็นบ้า และเขาต้องขอบคุณที่เธอทำเรื่องบ้าบิ่นโดยไม่ยอมทิ้งให้เขาตายทั้งๆที่เธอสามารถทำแบบน
