“เหอะ! นายไม่รู้เหรอว่าความสุขมันอยู่ที่ใจต่างหาก ถ้าใจมีความสุขต่อให้ฉันนอนบนเศษผ้าฉันก็นอนมีความสุข แต่ตอนนี้ต่อให้นายเอาผ้าปูทองคำมาปูให้ฉันก็นอนไม่มีความสุขหรอกเทมป์” ฉัน...เผลอใส่อารมณ์ไปนิดหน่อยสินะ หรือว่า...ไม่หน่อยก็ไม่รู้
“รู้ แต่รอก่อนได้ไหม...เดี๋ยวไอ้เหี้ยเทมป์คนนี้จะหาความสุขมาให้”
“...” ฉันเงียบไปเลยเพราะอยู่ ๆ จากที่เขาดูอารมณ์ดีตอนที่หอบชุดเครื่องนอนเข้ามาตอนนี้กลับมีแต่ความเศร้า มันแสดงออกทั้งสีหน้าแววตาแล้วก็น้ำเสียงชัดเจนเลย
“ได้ยินรึเปล่า รู้ว่าไม่เชื่อแต่ยากแค่ไหนฉันก็จะทำให้เธอมีความสุขให้ได้ จำไว้นะวีนัส”
“...”
“เอาน่า จะทำหน้าเครียดกันไปทำไมวะ”
“โทษทีเฮีย”
“ไม่เป็นไร มึงมาก็ดีแล้วเดี๋ยวกูจะไปร้านก่อน”
“ไปเลยเหรอ”
“เออ วันนี้ลงเหล้าต้องไปดูเร็วหน่อย พวกมึงก็ตามสบายแล้วกัน กูให้แม่บ้านเตรียมของสดไว้ในตู้เย็นให้แล้ว”
“ขอบคุณมากเฮีย”
“อืม เฮียไปก่อนนะวี”
“ค
