ลลิสารีบเดินหนี เมื่อเดินหลบเลี่ยงมาจนถึงด้านในห้องจัดเลี้ยง บรรยากาศอบอุ่นและโรแมนติก ก็ทำให้ความกังวลภายในใจเริ่มคลายลง ร่างสมส่วนก้าวเดินไปนั่งร่วมโต๊ะกับพ่อแม่เจ้าสาว ตามที่เพื่อนบอกไว้ตั้งแต่งานยังไม่เริ่ม นั่งสบายใจไม่ถึงสิบนาที พายุความเครียดก็โถมเข้าหาแบบไม่ให้ตั้งตัว
พรึ่บ!
ร่างสูงสง่านั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม เก้าอี้ข้างๆเขา ถูกคนมาด้วยกันนั่งลงจับจอง ใบหน้าสวยหวานรีบหันหนีไปทางอื่น พยายามไม่สนใจการมาของคนทั้งสอง แต่ระยะห่างที่ใกล้เพียงเอื้อมมือ มันทำให้เธอได้ยินทุกบทสนทนาของคนร่วมโต๊ะ
“ดีใจมากเลยครับ ที่พ่อเลี้ยงให้เกียรติมางานแต่งของลูกสาวผม”
เสี่ยวิชิตพูดคุยด้วยรอยยิ้ม ตามปะสานักธุรกิจชื่อดังของจังหวัด คนถูกดึงเข้าไปร่วมบทสนทนาตั้งแต่หย่อนสะโพกลงนั่ง ได้ยินแต่ยังไม่ได้ตอบกลับคนสูงวัย สายตาคมลอบสังเกตผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามตัวเอง มั่นใจว่านั่นคือลลิสา แต่ไม่คิดเลยว่าเวลาเ
