รับผิดชอบแทน

1438 คำ

“อายุ 18 แล้วนี่ คนอายุน้อยกว่านี้ ทำงานหาเงินมีให้เห็นเยอะแยะ” “อ่า” ตติยะรู้ความหมายของประโยคนั้นทันที ความใจดีเล็กน้อยของพ่อเลี้ยงยังหนุ่ม ทำให้ต้องครุ่นคิดอย่างหนัก เรื่องทำงานเขาทำได้ไม่มีปัญหา แต่มันติดตรงที่เรียนอยู่นี่สิ พี่สาวย้ำหนักหนาว่าเรียนให้จบก่อนแล้วค่อยทำงาน ถ้าหากเลิกเรียนกลางคัน คนที่เสียใจที่สุดก็คงหนีไม่พ้นพี่สาวของเขานั่นเอง “นี่เบอร์โทรของฉัน คิดได้แบบไหน หรือจะเอายังไงก็ติดต่อมา ฉันให้เวลาสามวัน” ภูมินทร์หยิบนามบัตรออกมาจากสูทสีดำ ยื่นให้เด็กหนุ่มตรงหน้าไป หยัดกายขึ้นจากเก้าอี้หินอ่อน เสียงเครื่องยนต์รถหรูดังขึ้น เมื่อเขาเริ่มเคลื่อนไหวร่างกาย เมื่อเดินมาจนถึงรถก็แทรกกายเข้าไปนั่ง รถยนต์เคลื่อนตัวออกไปจากบริเวณนั้นช้าๆโดยมีหลายสายตาจ้องมองตาม ป๊าบ! “ผู้ชายคนนั้นเขามาคุยอะไรเหรอติ?” แพรวาถามเพื่อนสนิทหลังจากตบไหล่เขาดังป๊าบ ตติยะเหลือบตามองเพื่อนสาวที่กำลัง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม