พรากผู้เยาว์ | 10

1384 คำ

ตอนเช้าฉันตื่นก่อนพี่โปรดและเช่นเคยฉันอยู่ในอ้อมกอดเขาอีกแล้ว ฉันพยายามออกแกะมือพี่โปรดที่กอดฉันไว้เบาๆ เพื่อไม่ให้พี่โปรดตื่น “อื้ออออ” พี่โปรดส่งเสียงในลำคอเล็กน้อย ก่อนจะหันตะแคงไปอีกด้าน ทำให้ฉันลุกจากเตียงได้ ฉันตรงเข้ามาในครัวเพื่อหาอะไรสักอย่างที่พอทำกินมื้อเช้าได้แต่กลับไม่มี มีเพียงเบียร์ และ เบียร์เท่านั้นที่แช่ไว้ ฉันจึงเดินกลับไปที่ห้องตัวเอง “คิดถึงห้องเป็นบ้า” ฉันพูดพร้อมกับนอนลงบนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาหมีแสนนุ่ม กอดมัดฟัดเหวี่ยงจนพอใจฉันจึงตรงไปที่ครัว ฉันยิ้มให้กับสิ่งของตรงหน้า ฉันหยิบทุกอย่างมาเตรียมให้พร้อมเพื่อที่จะทำอาหารเช้าให้กับพี่โปรด ในเวลาไม่นานนัก แซนด์วิชฉบับคนสวยๆของฉันก็พร้อมเสริ์ฟอยู่หน้าเตียงพี่โปรด “พี่โปรด พี่โปรดตื่นได้แล้ว” ฉันปลุกร่างหนาที่นอนอยู่ “อื้มมมม มีอะไร”พี่โปรดถามฉันทั้งๆที่ตายังคงปิด “สายแล้วตื่นมากินแซนด์วิชก่อน หนูทำเองเลยน้า”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม