พรากผู้เยาว์ | 9
893 คำ
ฉันตื่นมาตอนเช้าในอ้อมกอดของพี่โปรดเช่นเคยเหมือนเมื่อวาน แต่เมื่อฉันขยับตัวความปวดจากตรงนั้นก็แผ่เข้ามาร่างกาย
“โอ้ยยย”ฉันร้องออกมาไม่ดังมากนักแต่ก็ทำให้คนที่นอนกอดฉันตื่น
“เจ็บหรอ” พี่โปรดลืมตาขึ้นแล้วถามฉัน แต่พี่โปรดก็คงกอดฉันไว้ไม่ปล่อยออกไปไหนราวกับเด็กหวงของ
“นิดหน่อยค่ะ” ฉันพูด พี่โปรดยกมือมาเตะบนหน้าผากของฉัน
“ไม่สบายหนิ่” พี่โปรดพูดจบก็ปล่อยฉันออกจากอ้อมกอด ว่าแล้วทำไมฉันถึงรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมด
“สงสัยเมื่อคืนพี่ทำแรงไป” เมื่อพี่โปรดพูดถึงเรื่องเมื่อคืนฉันก็ฉุดคิดได้ว่า
“ถ้าให้จูบอีกรอบพี่จะไม่หยุดแค่จูบ” และเมื่อจบคำพูดนี้ของพี่โปรดฉันเองนี่แหละที่เป็นคนเริ่ม น่าอายชะมัด
“เดี๋ยวพี่ไปซื้อยามาให้” พี่โปรดพูดจบก็ลุกจากเตียงแต่ยิ่งกว่านั้นที่ทำให้ฉันต้องตกใจ คือเขาไม่ได้ใส่อะไรเมื่อแต่น้อยอยู่บนร่างกาย พอก้มมองร่างกายของฉันเองฉันก็รีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาคุมถึงคอ
“จะอายอะไร พี่เห็นหมดแล้ว” พี่โปรดพูดขึ้นพร้อมเดินเข้าห้องน้ำ ระหว่างที่พี่โปรดทำธุระส่วนตัว ฉันก้มมองสำรวจร่างกายตัวเอง รอยแดงตามหน้าอก และรอยดูดที่เต็มไปหมด แต่เมื่อมองดูแล้วฉันก็ยิ้มออกมา เพราะดีใจที่พี่โปรดคือคนแรกของฉัน ถึงมันจะเจ็บหน่อยก็เถอะ พี่โปรดเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปลือยเปล่าเช่นเดิมฉันมองตามร่างหนาที่เดินมาตรงตู้เสื้อผ้า ฉันหลงรักผู้ชายที่อบอุ่นคนนี้ตั้งแต่แรกเจอ
“นอนรอนะ เดี๋ยวกลับมาเรียก” พี่โปรดแต่งตัวเสร็จก็เดินออกจากห้องไป ส่วนฉันก็แค่หลับตาลงอีกครั้งเพราะความเพลีย
แต่ไม่นานนัก พี่โปรดก็กลับมา พร้อมกับโจ๊ก 2 ถุง พี่โปรดเทใส่ถ้วยและถือมาตรงฉัน
“เดี๋ยวพี่ป้อน” พี่โปรดนั่งลงบนเตียงข้างๆฉันพร้อมกับตักโจ๊กคำน้อยๆเป่าเบาๆ ก่อนจะป้อนให้ฉัน ฉันเขินมาก ถึงเวลาจะผ่านมาสักพักจากช่วงแรกๆผู้ชายคนนี้ก็ยังทำให้ฉันเขินอยู่ทุกวี่ทุกวัน
“หนูอยากใส่เสื้อ” ฉันพูดหลังจากกลืนโจ๊กคำแรกลงคอ พี่โปรดพยักหน้าพร้อมกับเดินไปหยิบเสื้อแขนยาวตัวโตของตัวเองมาให้ฉันใส่
“ใส่แค่เสื้อตัวนี้ก็พอ” พี่โปรดพูดพร้อมกับใส่เสื้อให้ฉัน เหมือนรู้สึกว่าตัวเองเป็นง่อย พี่โปรดยังคงป้อนโจ๊กฉันต่อจนหมด ก่อนจะไปเทโจ๊กของตัวเองใส่ถ้วยแล้วกลับมานั่งกินใหม่หลังจากให้ฉันกินยา
หลังจากพี่โปรดกินเสร็จพี่โปรดก็ลงมานอนกับฉันต่อ
“เราเป็นเมียพี่แล้วนะลูกพีท” พี่โปรดพูดพร้อมกับหอมลงที่หน้าผากฉัน
“เมีย” ฉันเงยหน้าถามคนตรงหน้า แม้ในใจจะเขินมากก็ตามที่ได้ยินพี่โปรดใช้คำว่าเมีย
“ก็เมียไง ได้กันแล้ว ก็เป็นเมีย” พี่โปรดพูด
“นอนได้แล้วเดี๋ยวบ่ายๆจะพากลับ” พี่โปรดพูดพร้อมกับดึงฉันไปกอดตามเดิม ฉันไม่เคยเบื่อหรือรู้สึกอึดอัดกับอ้อมกอดนี้ เพราะมันอบอุ่นเสมอสำหรับฉัน
เวลาประมาณ ทุ่มตรง ฉันและพี่โปรดก็กลับมาถึงกรุงเทพ ไข้ฉันลดลงมากจากที่เสม็ด แต่เมื่อมาถึงคอนโด พี่โปรดก็ชวนฉันมานอนที่ห้องโดยอ้างว่า เป็นผัวเมียก็ต้องนอนด้วยกัน ฉันจึงจำใจยอมมาด้วยนอน ถึงแม้ในใจจะสะดีดสะดิ้งทุกครั้งที่พี่โปรดใช้คำว่า เมีย
“หิวมั้ย” พี่โปรดพูดขึ้นเมื่อเราทั้ง 2 อยู่ในห้อง ฉันจัดการหยิบกระเป๋าของเราทั้ง 2 เพื่อจะเอาเสื้อผ้าออกมาซัก
“ไม่ต้องทำ ไม่สบายอยู่ เดี๋ยวพี่ทำเอง” พี่โปรดพูดพร้อมเดินมานั่งตรงที่ฉันกำลังรื้อกระเป๋า
“หนูดีขึ้นแล้ว แค่นี้สบายมาก” ฉันพูดพร้อมกับยังคงแยกเสื้อผ้าออกมาเพื่อจะซัก
“อย่าดื้อสิ ไปพัก เชื่อพี่หน่อยนะคนดี” พี่โปรดพูดพร้อมกับหันหน้ามามองฉันนิ่งๆ ก่อนจะยิ้มให้ฉันทีนึง ละลายอีกแล้ว ฉันละลายกับรอยยิ้มที่ร้ายกาจของพี่โปรดอีกแล้ว สุดท้ายฉันก็ต้องยอมแพ้กับรอยยิ้มนี้ ฉันเดินมานั่งบนโซฟามองคนร่างหนาที่กำลังแยกเสื้อผ้าและชุดชั้นในออกเป็น 2 กอง พี่โปรดไม่มีท่าทีจะรังเกียจของใช้แล้วของฉัน พี่โปรดหอบเสื้อผ้าของฉันและเขาลงเครื่องก่อนจะเดินมาหยิบชุดชั้นในของฉันและเขาใส่ตะกร้าไปซัก ฉันนั่งมองทุกการกระทำของผู้ชายตรงหน้า พี่โปรดเขาดีมากจริงๆ ดูแลฉันดีทุกอย่างและที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ เราเป็นแฟนกันแล้ว
❤️
- ผู้เขียน
