“ผมไม่เคยอยากให้คุณโมโหหรอก แต่บางครั้ง...ผมก็เอ็นดูความเป็นเด็กงี่เง่าของคุณมากเกินไปมั้งไอริส”
“…พูดบ้าอะไรของนาย”
“หึ ๆๆ กินข้าวดีกว่าเสร็จแล้วเดี๋ยวพาเดินเล่น”
“เดินเล่นอะไร”
“นี่ไง เดินเล่นในบริษัท มีหลายอย่างที่คุณต้องรู้ มีอีกหลายอย่างที่คุณไม่เคยเห็นในบริษัท”
“แน่สิ ฉันจะไปเคยเห็นได้ยังไงฉันเคยแค่แวะมาหาคุณพ่อไม่ได้มาสิงอยู่ที่นี่เหมือนนาย” หมั่นไส้เพราะเขาพูดแล้วทำหน้าอย่างกับฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับบริษัทเลยสักอย่าง
ใช่ฉันยอมรับว่าฉันไม่ค่อยรู้อะไรหรอก ฉันก็แค่คุณหนูนิสัยเสียที่ใช้ชีวิตสะดวกสบายไปวัน ๆ ไม่ได้คิดว่าอนาคตตัวเองจะต้องเสียอะไรไปเลยไม่เคยทะเยอทะยาน คิดแค่ชีวิตมีพร้อมทุกอย่างไม่ต้องขวนขวายอะไรแล้วแค่นั้น
“ถ้างั้นต่อไปคุณก็มาสิงที่นี่เหมือนผมซะสิจะได้รู้ทุกซอกทุกมุม มันมีประโยชน์มากกว่าไม่รู้นะเชื่อผมสิ”
“เหอะ!” หมั่นไส้การยอกย้อนที่มีรอยยิ้มอ่อน ๆ ระบายบนใบหน้าขอ
