EP : 21

2187 คำ

“ออกมากับพี่รู้รึเปล่าว่าพี่จะไปไหน” “ไปบริษัทไง” “ไม่ใช่” “อ้าว แล้วจะไปไหน” “ตราดครับ พี่กำลังจะไปตรวจไซต์งานที่ตราด” “ฮะ!” “ไม่ฮะหรอก ตราดจริง ๆ” เขาพูดออกมากลั้วขำอีกแล้ว ขำฉันที่เหวอใช่ไหม “ถ้างั้นจอดส่งข้างทางก็ได้” “ทางด่วนเส้นนี้กว่าจะลงก็อีกไกล ถึงลงได้พี่คงไม่เลือกลงนะครับเพราะรถมันติดมาก เดี๋ยวพี่ไปสาย” “แต่ / เราก็ถือโอกาสไปเที่ยวแล้วกันนะ ไปแอบศึกษางานด้วยไง” “ไปสภาพนี้น่ะเหรอ” ฉันมองตัวเองที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงห้าส่วนสบาย ๆ แต่งหน้าก็จริงแต่ดูไม่เหมาะกับการไปทำงานเลยสักนิดเดียว “สภาพนี้แหละออกไซต์งานได้สบายมาก” “แต่ / ไม่มีแต่แล้ว พี่วนไปส่งไม่ได้หรอก ไปตราดด้วยกันนี่แหละ” “ไปยังไงเงินก็ไม่มีสักบาท ไม่ได้พกอะไรติดตัวมาเลย” มีโทรศัพท์แค่เครื่องเดียวติดมือเท่านั้นล่ะค่ะ “พี่เลี้ยงได้น่า จะกินอะไรเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” “...เกรงใจ” “เกรงใจทำไม หิวข้าวรึเปล่า รอก่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม