“พี่ดิน...ว่าอะไรไหมคะถ้าริสจะถามเรื่องนี้ พอดีมันมีอะไรบางอย่างที่ริสไม่ค่อยเข้าใจน่ะค่ะแต่ริสเชื่อใจพี่ดินนะคะไม่ใช่ไม่เชื่อใจ ริสแค่อยากถามให้หายค้างคาแค่นั้น”
“ได้สิครับ เรามีอะไรก็ถามมาได้เลยพี่ยินดีตอบทุกอย่าง ถามมาได้เลยไอริสถ้าตอบคำถามเราเสร็จพี่ก็...มีอะไรจะสารภาพกับเราเหมือนกัน”
“มีอะไรคะพี่ดิน” คำพูดของเขาทำให้ฉันกลัว
พี่ดินใช้คำว่าสารภาพแสดงว่าเรื่องที่จะพูดต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่แล้วแบบนี้ใครจะไม่รู้สึกกลัวได้ล่ะ
“ให้เราถามก่อนดีกว่าครับ” เขายิ้มให้พร้อมกับกุมมือฉันบีบกระชับเบา ๆ รู้ไหมคะว่าการกระทำแค่นี้ของเขาต่อให้เมื่อกี้จะรู้สึกกลัวแต่ตอนนี้มันกลับกลายเป็นเบาใจได้เลย
“ถ้างั้นรอถึงบ้านก่อนก็ได้ค่ะ คุยที่บ้านน่าจะสะดวกกว่า”
“โอเค” เขาตอบตกลงแล้วขับรถต่อเพราะตอนนี้ก็เลี้ยวเข้าซอยบ้านแล้ว ถ้าคุยไม่จบก่อนถึงบ้านคงค้างคาแย่
ไม่ถึงห้านาทีพี่ดินก็พาฉันมาถึงบ้าน พอมาถึงแม่บ้าน
