7
1041 คำ
คาซิมเป็นผู้ใหญ่หัวโบราณไม่ชอบให้ท่านมีสัมพันธ์กับลูกน้องใต้การปกครอง อาจส่งผลกระทบไม่ดีต่อภาพลักษณ์ ถึงกระนั้นก็มีพนักงานสาวๆ แกล้งมานวยนาดแสดงตัวให้ท่านเห็นเผื่อว่าจะถูกตาต้องใจ หากจับได้ คาซิมจะรีบไปตะเพิดขับไล่พวกหล่อนออกไปให้พ้นหน้า บางรายถึงกับน้ำตาตกก็มี
“แม้พระราชินีไม่ได้ประทับในวัง แต่หม่อมฉันก็มีหน้าที่จัดเตรียมเอกสารทุกอย่างให้พร้อม เมื่อพระองค์มาถึง”
“เจ้ายังไม่หายโกรธเราเรื่องวันนั้นอีกเหรอ อินทุอร”
“หม่อมฉันไม่มีสิทธิ์โกรธ หม่อมฉันทำผิดจริง”
“เราก็ผิด ที่ต่อว่าเจ้าใหญ่โต เอาเป็นว่าเราจะเลี้ยงข้าวแทนคำขอโทษ ไปตอนนี้ก็ได้ เราจะออกไปข้างนอกพอดี”
“ไม่เป็นไรเพคะ ไม่... ไม่ต้องเลี้ยงข้าวหม่อมฉันก็ได้”
“เจ้ารังเกียจเรางั้นหรือ ถึงรีบปฏิเสธนัก”
“ไม่ใช่เพคะ แต่หม่อมฉันคิดว่ามันคงไม่เหมาะ”
“ถ้าไม่ใช่ ก็ไม่มีความจำเป็นต้องปฏิเสธ เว้นเสียแต่ว่าเจ้าจะกลัวเพื่อนคนนั้นจะเข้าใจผิด เพราะเจ้ามีใจให้เขา”
ท่านสุขใจที่ได้ยั่วยวนสาวหน้าหวาน หล่อนไม่ได้นุ่มนิ่มเหมือนหน้าตา ข้อนี้ท่านรู้ เพียงแต่อยากรู้ลึกเข้าไปกว่านั้นว่าหล่อนยังแข็งได้อีกหรือเปล่า หล่อนกล้าทำหน้าตาไม่พอใจ
ช่างเป็นสตรีที่น่าสนใจ รู้ไหมว่าท่านจะทำอะไรกับผู้หญิงแบบนี้ ปราบพยศยังไงล่ะ ท่านจะปราบให้นางหมดแรงคาอกจนนางต้องร้องขอความเมตตา แต่ท่านก็จะไม่ยอมปล่อยนางไป แค่คิดภาพได้ร่วมรักกับนาง ร่างกายก็มีปฏิกิริยาตอบ จำเป็นต้องดึงชายเสื้อลงมาปกปิดเป้ากางเกงที่ขยายใหญ่
“หม่อมฉันกับอัลแบร์โต้เป็นเพื่อนร่วมงาน ไม่มีความสัมพันธ์เกินเลยไปกว่านั้น และถ้าพระองค์บังเอิญได้ยิน ก็จะรู้อยู่แล้วว่าเมื่อสักครู่นี้หม่อมฉันได้พยายามปฏิเสธเขา”
“เราว่าชายคนนั้นก็เข้าทีนะ รูปร่าง หน้าตา หน้าที่การงาน ทำไมเจ้าไม่ลองเปิดใจ หรือว่าเจ้ามีคนรักอยู่แล้ว”
“เรื่องส่วนตัว หม่อมฉันขออนุญาตไม่ตอบเพคะ”
“ไม่อยากตอบก็ตามใจ แต่เราเดาว่าเจ้ายังไม่มีคนรัก เพราะถ้ามี ก็คงไม่มีใครอยากจากคนรักมาทำงานต่างประเทศ”
“คนรักของหม่อมฉันอาจจะอยู่ที่นี่ก็ได้ ไม่ทรงคิดอย่างนั้นเหรอเพคะ” เลื่อนสายตาคู่ดื้อรั้นขึ้นไปสบตาท่าน ได้ยินเสียงหัวเราะแล้วอินทุอรหงุดหงิด อาจเพราะเผลอนึกถึงวันนั้นที่ท่านไม่พอใจในร่างกายสกปรกและตะเพิดตนเองก็เป็นไปได้
“อัลแบร์โต้น่ะเหรอ?” ท่านกวนโมโห
“ไม่มีทางใช่ หม่อมฉันไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ มองเห็นผู้หญิงเป็นของประดับ ของเล่น เข้าขั้นเกลียดเลยก็ว่าได้”
“รู้สึกเหมือนว่าเจ้าจะไม่ได้กล่าวถึงอัลแบร์โต้”
“หม่อมฉันกล่าวถึงทุกคนที่เป็นอย่างนั้น”
“ปากเก่งไม่เบาเลยนะสาวน้อย ปากเก่งให้ได้ตลอดแล้วกัน ได้ ในเมื่อเจ้าไม่อยากสนทนากับเรา และไม่อยากร่วมโต๊ะอาหารกับเรา ก็มาเอางานของเจ้าแล้วออกไปจากที่นี่ซะ”
ท่านราฟาลตัดจบเท่านั้น ไม่ได้รั้งนาง แค่ปรายสายตาลงมองเอกสารหลายฉบับบนโต๊ะเล็กตรงหน้า ให้หล่อนย้ายร่างกายเย้ายวนจากโซฟามุมห้อง มาเอากลับไป
อินทุอรเพิ่งจะมีรอยยิ้ม เคลื่อนย้ายจากมุมห้องเข้ามาใกล้ท่านและเก็บเอกสารใส่กระเป๋าทีละฉบับไม่ให้มีรอยยับ ก่อนหน้านี้ท่านริบไปอ่าน เพราะกลัวว่าหล่อนจะประสงค์ร้าย
พรมสีแดงสไตล์อาราเบี้ยนหนานุ่มไม่ทำให้หัวเข่าเจ็บ อินทุอรเลือกที่จะคุกเข่าบนพื้น เพื่อวางระดับตัวเองไม่ยืนค้ำหัวท่าน มีกลิ่นน้ำหอมโชยมาแตะจมูก เป็นกลิ่นที่ไม่รู้จักผสมกับกลิ่นเหงื่อชายฮาริส อินทุอรชะงักเรียวแขน หันกลับไปมองก็ตกใจกระแทกหลังชนโต๊ะหน้าโซฟาที่เห็นท่านโน้มตัวลงมาหา
หน้าของท่านอยู่ใกล้หล่อนแค่คืบเดียว สัมผัสได้ถึงลมหายใจ อินทุอรรีบกวาดทุกอย่างใส่กระเป๋า ตั้งท่าจะออกไปจากที่นี่ ทว่าท่านกลับคว้าเอวหล่อนกลับมานั่งทับขาแข็งแรง
“ทะ... ท่านรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไร”
ควรจะปกป้องตัวเองด้วยการผลักไส หรือต่อยหน้าสักครั้ง ถ้าเป็นคนธรรมดาอาจจะได้ แต่ท่านเป็นเจ้าชาย จะกล้าได้ยังไง โทษฐานประทุษร้ายราชวงศ์คือตัดหัวสถานเดียว!
“รู้สิ โชคดีที่เจ้ามาหาเราด้วยตัวเอง เรากำลังคิดอยู่เลยว่าจะเจอเจ้าอีกครั้งได้ยังไง”
ท่านเปิดรอยยิ้ม สูดดมกลิ่นหอมจากร่างกายสาวผ่านเสื้อผ้าชั้นนอกไม่ได้ล่วงเกิน
“หม่อมฉันไม่เข้าใจ มูนาบอกว่าท่านรังเกียจหม่อมฉัน”
“เรายอมรับว่าตอนนั้นเรารังเกียจเจ้า แต่ตอนนี้เราพึงใจ อยากให้เจ้ามาเป็นผู้หญิงของเรา แต่เพราะเจ้าเป็นคนของท่านแม่ เราถึงไม่สามารถทำตามใจได้ ยกเว้นเจ้าจะเต็มใจเป็นของเรา เราถึงจะขอเจ้าจากท่านแม่มาอยู่กับเราได้”
ตาคมแวววับจับจ้องริมฝีปากอิ่มตึง เพียงแค่นางตอบตกลงคำเดียว ชุดรับแขกตัวนี้ก็จะกลายเป็นโรงแรมชั้นดี
“หมายถึงให้หม่อมฉันเป็นนางในฮาเร็มเหรอเพคะ”
“ฮาเร็มของเรากว้างขวาง สุขสบาย ไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้เป็นชาติ เราจะให้เจ้ามากกว่าผู้หญิงทุกคน ขอเพียงเจ้าให้ความสุขกับเรา ว่ายังไงอินทุอร เจ้าจะตอบตกลงหรือเปล่า”
แตะปลายนิ้วลงบนขาอ่อน น่าเสียดายที่หล่อนสวมใส่กระโปรงยาวไม่อาจสัมผัสถึงเนื้อในว่านุ่มมือหรือเปล่า
แต่ไม่นานหรอก ท่านจะได้เห็นหมดทุกสัดส่วน
อินทุอรผลักมือท่านออก ทำไปตามสัญชาตญาณป้องกันตัวเอง ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้ท่านไม่พอใจ ทว่าสำหรับชีคราฟาล การกระทำของหล่อนถือเป็นความผิด ฐานทำให้ท่านเสียหน้า ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีหญิงใดปฏิเสธท่าน
- ผู้เขียน
