ไอศูรย์หลับตาลง แล้วก็พ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ
“พี่จะดูแลชาช่าอย่างดีที่สุดก็แล้วกัน แต่จะให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่เป็นอีกแล้ว”
“สุดยอดจริง ๆ ชาช่ามาได้ยินคงจะเจ็บปวดมาก”
“มันก็ไม่เกี่ยวกับใบข้าวนะเรื่องนี้ เรื่องที่เราควรพูดควรเป็นเรื่องเราสองคน”
“ใช่ไม่อยากไปเป็นมือที่สามของใครหรอกค่ะ”
“ชาช่าไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรทั้งนั้น”
“อุบาทว์มากเลยพูดออกมาได้”
ใบข้าวรู้สึกเจ็บปวดในคำพูดของเขาที่สุด นึกถึงณธิชาแล้ว เธอก็เป็นคนที่น่าสงสารมากเช่นเดียวกันกับตัวเอง
“รู้ไหมคนที่คิดจะฆ่าเธอกับลูกคือใคร คนที่ออกคำสั่งน่ะ”
“ใครคะ”
“ก็ชาช่า…” ใบข้าวถึงกับอึ้งไปเลย ที่ได้ยินคำตอบนี้
“ผู้บงการอย่างนั้นเหรอคะ”
“ใช่แล้ว กับคู่ขาของชาช่า นายธนกฤต แต่เพิ่งรู้ข่าวมาเมื่อกี้ว่านายธนกฤตตายแล้ว”
“หา! เขาเป็นอะไรตายคะ”
“ฉีดยาเข้าเส้นเกินขนาด ติดผ***วนะ”
“โธ่เอ๊ย! แล้วคุณชาช่า”
“ออกกำลังช่วยอยู่ ช่างเถอ
