[9]
หนามตำใจ
เรือนไม้หอม เวลาเดียวกัน
ร่างสูงใหญ่ในชุดคลุมผ้าแพรสีน้ำเงินเข้ม เดินลัดเลาะมาตามสวนดอกไม้ เข้าสู่รั้วของเรือนไม้หอม ละอองดาวที่กำลังจะเข้านอน ต้องลุกจากเตียงมาเปิดประตูให้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครที่กำลังเคาะประตูอยู่ด้านนอก
“ยังไม่นอนเหรอ” วาโยถามคนตรงหน้า ทั้งที่เห็นว่าหล่อนยังลืมตาอยู่
“ค่ะ คุณมีอะไรจะใช้ดาวหรือเปล่าคะ”
ละอองดาวถามกลับ ไม่ได้เชิญเขาเข้ามาในห้อง แต่วาโยก็ดันร่างเธอให้ถอยหลังจนในที่สุดก็เป็นเขาที่เป็นฝ่ายปิดประตูลงกลอนให้
สิบนาทีผ่านไป คนทั้งสองนอนเคียงกันบนเตียงกว้าง แต่ห่างกันคนละฝั่ง ฝ่ายภรรยาได้ยินเสียงถอนหายใจเฮือกๆ ของสามี ก็เริ่มรู้ในจุดมุ่งหมายที่เขามาในคืนนี้ เลยเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน จะได้ไม่ต้องทนฟังเสียงถอนหายใจให้ระคายรูหู
“อยากคุยเรื่องใบหย่าเหรอคะ”
วาโยหันมาทางที่ภรรยานอนอยู่ แม้ในห้องจะปิดไฟ แต่แสงสว่างจากดวงไฟด้านนอกก็ส่องเข้ามาพอให้
