“ขอบคุณที่กรุณาค่ะ” น้ำแข็งพูดจบก็ทำท่าครุ่นคิดเพียงเล็กน้อย ก็เริ่มลงมือเขียน ข้อหกในระยะเวลาที่ข้อตกลงยังมีผลบังคับใช้ ฝ่ายชายจะไม่ใช้คำพูดที่ส่อให้ฝ่ายหญิงรู้สึกว่าเป็นการประชดประชัน ไมล์ที่มองหน้ากระดาษข้อตกลงอยู่ถึงกับขบกัดกรามไว้ ซึ่งน้ำแข็งก็แอบยิ้มเล็กๆ
“อย่าให้มันนอกประเด็นไร้สาระมากนัก”
“การที่คุณคิดหาเหตุผลไม่ได้ ก็กรุณาอย่ามาตัดสินคนอื่นจะดีกว่าค่ะ ไหนๆคุณก็พูดออกมาขนาดนี้แล้ว ฉันก็บอกหน่อยแล้วกันนะคะ เวลาที่คุณพูดจาไม่น่าฟังมันทำให้ฉันไม่อยากจะยิ้มหรือสบตากับใครๆทุกคนที่อยู่ตรงนั้น เพราะอย่างงั้นมันก็จะส่งผลเงื่อนไขข้อแรกของคุณ แต่เอาเถอะคุณทำได้อยู่แล้ว เพราะเราสองคนไม่จำเป็นต้องเจอและคุยกันในเวลาอื่นอยู่แล้ว...” น้ำแข็งรู้สึกโหวงๆแปลกๆกับคำพูดประโยคสุดท้ายของตัวเอง เธอจึงก้มหน้าจดจ่อไปที่หน้ากระดาษอีกครั้ง สายตาเลื่อนขึ้นไปมองคำว่า ‘พี่ไมล์’ น้ำแข็งเขียนเลขข้อที่เจ็ด แต่แ
