ตอนที่ 24
รุ่งสาง ยังไม่สว่างเพราะพระอาทิตย์ยังโผล่ไม่พ้นขอบฟ้า หากดอกไม้นับพันนับหมื่นกระจายตัวด้วยความหนาแน่นเต็มท้องทุ่งและเนินเขาสร้างก็ความตื่นเต้นให้นางแบบจำเป็น บรรยากาศไม่ถึงกับมืดมากยังพอมองเห็นความมากมายที่ชวนให้จินตนาการถึงยามต้องแสงตะวันในเวลากลางวัน มันคงจะสวยงามมากอย่างแน่นอน
“ดอกไม้เยอะเลยค่ะ โมเพิ่งเคยมาเป็นครั้งแรก มันสวยมากนะคะ”
“ทุ่งดอกบัวตอง มนตร์เสน่ห์ของที่นี่ละครับคุณโมรี” อดิศักดิ์พูดกลั้วหัวเราะ มองสีหน้าตื่นเต้นของโมรีอย่างชอบใจ
หญิงสาวยิ้มให้ช่างภาพคนเก่ง ดวงตาวิบวับเพราะมีความสุขกับสิ่งสวยงามที่ตาสัมผัส สร้างความเอิบอิ่มไปที่หัวใจ ธรรมชาติงดงาม อากาศบริสุทธิ์ สุดยอดปรารถนาของคนเมือง ใบหน้างามหันไปมองดอกบัวตองในจุดที่ใกล้กับเต็นท์ ตรงบริเวณนั้นมีไฟสปอตไลต์ส่องให้ความสว่างหลายดวง เธอจึงมองเห็นสีเหลืองนวลของพวกมัน
“ค่ะ โมเคยได้ยินชื่อบ่อยๆ แต่ยังไม่มีโอกาสมาเท
