เดียน่า...
"อ้าาาส์ ปวดตัวชะมัด!"
ฉันร้องครางออกมาในขณะที่ตัวเองยังหลับตาอยู่ ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ ภาพสุดท้ายที่นึกขึ้นได้คือ ธามให้ฉันมานอนรอเขาที่นี่ก่อน แล้วเดี๋ยวเขาจะมาเรียกฉัน ฉันลืมตาขึ้นอย่างตกใจเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองง่วงจนเผลอหลับไป ฉันลุกขึ้นได้แค่นิดเดียวก็ต้องชะงักไปเมื่อมีมือหนักๆของใครบางคนกำลังกอดเอวฉันไว้อยู่
"พื้นดิน!!"
ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเองแน่น กลัวว่าเสียงของฉันจะรบกวนการนอนของเขาซึ่งอาจจะทำให้เขาตื่นขึ้นมาแล้วเสียอารมณ์ใส่ฉันได้
"ทำไมถึงมานอนตรงนี้ได้เนี้ย"
ให้คิดยังไงก็คิดไม่ออกแต่ว่าเขานอนกับธามนี่นา แสดงว่าเขาจะมานอนที่นี่ก็ไม่แปลกอะไรแต่ฉันนี่สิมานอนที่ของเขาเองตายแน่ๆเดียน่าเอ้ย!
ฉันค่อยๆดึงมือเขาออกอย่างเบามือ ต้องรีบหนีให้ไวที่สุดบางทีเขาอาจจะไม่ทันได้มองว่ามีฉันนอนอยู่ตรงนี้ก็ได้ ไม่อย่างนั้นคงจะไล่ตะเพิดตั้งแต่ทีีเห็นแล้ว
"จะไปไหน?"
พื้นดินเอ่ยข
