Chapter 11

1312 คำ

เดียน่า.... "นี่ยาจ๊ะ" "ขอบคุณนะเดียน่า" ฉันนั่งมองธามที่กำลังล้างแผลให้พื้นทรายอยู่ พื้นดินช่วยเทแอลกอฮอล์หยิบนั้นหยิบนี่ช่วยอีกแรง ส่วนฉันนั่งเป็นกำลังใจให้ดีกว่าเพราะไม่ชอบเลือดเท่าไหร่ "ฮือออ เจ็บอ่ะ!" "ก็พื้นทรายดื้ออ่ะ" "พื้นทรายก็ขอโทษพี่ธามแล้วไง " "พอๆจะเถียงกันเพื่อน่ารำคาญทั้งสองคนเลย " พื้นดินทำหน้าหงุดหงิดก่อนจะจิ้มนิ้วลงไปแรงๆจนพื้นทรายร้องกริ๊ดออกมาเสียงดังลั่น "ไอ้พื้นดินเจ็บนะ!" "สมน้ำหน้า เสร็จละรีบๆเอามันไปเลยนะเห็นแล้วรำคาญมากเล่นดีๆไม่ได้ต้องสร้างเรื่องตลอด" "พี่ธามดูไอ้พื้นดินมันว่าพื้นทรายอ่ะ" "พอๆพี่จะพาไปมานี่มา" ธามอุ้มพื้นทรายเดินไปอีกทาง ส่วนฉันกับพื้นดินก็เก็บอุปกรณ์ใส่กล่องตามเดิมแล้วมองหน้ากันอย่างไม่รู้จะทำยังไงกันต่อดี "เอ่อ เดียน่าไปที่พักนะ" "จะไปทำไมธามคงพาพื้นทรายไปนอนแล้ว แล้วจะกลับไปที่พักตรงไหน" ฉันเงียบอย่างใช้ความคิดก่อนจะมองหน้าเขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม