Prologue อกหัก(จริงๆ) 2

663 คำ
หลังจากที่ไวน์หมดไปหลายขวด ถึงเวลาแยกย้าย รินะก็น้ำตาไหลพรากอีกรอบเพราะรู้ว่าหากกลับไปคอนโดมิเนียมที่มีแต่กลิ่นอายของเขา ข้าวของและเสื้อผ้าของชายหนุ่มที่อยู่ที่นั่นคงทำให้เธอตัดใจได้ยาก และยิ่งอยากเป็นเจ้าของเขา... แต่เพื่อนก็ใจดีกว่าที่คิด ปานมาศพาเธอไปนอนที่หอพักด้วยเพราะรู้ว่าเธอยังเศร้าอยู่ รินะกอดคอเพื่อนสาวที่ยังโสดกลับบ้านไปด้วยกันพร้อมกับคำขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ทำให้เธอไม่ต้องไปนอนเหงาที่ห้องคนเดียวเพราะวันนี้เขาคนนั้นอาจจะไปอยู่กับคนอื่นก็ได้... รินะนอนหลับไปบนเตียงในห้องเพื่อนที่แวะมาหาบ่อยๆ สมัยที่ยังโสด แม้จะมีความรักความอบอุ่นจากเพื่อนรักโอบกอดเอาไว้ ทว่าหัวใจกลับโหยหาอีกคนหนึ่ง... เขาจะทำอะไร จะคิดถึงเธอไหม เมื่อวานเขารำคาญที่เธอโทรหาและต่อว่าที่เธอไปพบเขาถึงที่ทำงาน วันนี้เธอเลยไม่ติดต่อเขาไม่ไปเจอหน้า แล้วส่งข้อความบอกเพียงแค่ว่ามีนัดดื่มกับเพื่อน... วันทั้งวันชายหนุ่มก็ไม่เปิดอ่านข้อความของเธอ มันยิ่งทำให้รินะเศร้ามาก เศร้าแม้กระทั่งในฝัน หญิงสาวสะดุ้งตื่นมาแล้วก็ปาดน้ำตา เอ่ยเรียกเพื่อนสาวเบาๆ “ปาน” ปานมาศลืมตาตื่น พอเห็นรินะนั่งหน้ายุ่งอยู่ข้างๆ ตัวแล้วเธอก็ขยับลุกขึ้นนั่ง ด้วยท่าทางงัวเงีย “อะไรแก ยังเฮิร์ตอยู่ละสิ” “อื้อ ขออยู่กับปานสักเดือนได้ไหม ไม่อยากกลับไปอยู่ที่คอนโดอะ ที่นั่นมีความทรงจำเกี่ยวกับเขาเต็มไปหมดเลย” “ได้สิ” ปานมาศรับปาก “แกอยู่นานแค่ไหนก็ได้” “ขอบใจนะปาน แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลย” รินะโผเข้ามากอดปานมาศแล้วก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น ปานมาศเองก็ปล่อยโฮออกมาไม่ต่างกัน ลูกครึ่งสาวซาบซึ้งใจมากที่อย่างน้อยในชีวิตก็ยังมีเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข ติ๊ง! เสียงโทรศัพท์ของรินะดังขึ้น เธอจึงหยิบขึ้นมาดู Kin : อย่าดื่มเยอะ เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วพี่จะไปหาที่คอนโด Rina Zauri : พี่คินอยู่ไหนคะ Kin : ตอนนี้อยู่ออฟฟิศ ไว้เจอกันนะ ข้อความจากอีกฝ่ายทำให้รินะหัวใจเต้นระรัว เขาไม่ได้ไปนอนค้างกับคนอื่นแต่ติดธุระที่ออฟฟิศจริงๆ เธอหึงจนหน้ามืดเลยไม่ยอมเชื่อว่าเขามีประชุมออนไลน์กับบริษัทคู่ค้าที่เวลาไม่ตรงกันเลยต้องอยู่ที่ทำงานดึกดื่น ที่คิดว่าเขาไปอยู่กับสาวอื่นนี่เธอมโนไปเองล้วนๆ เธออกหักและคิดว่าเราจะเลิกกันทั้งที่ยังไม่ได้คบหา และเขาก็ยังไม่รู้ตัวเลย ดังนั้นแล้วโกรธเองก็ต้องหายเองเพราะเธอนักเลงพอ “ปาน ถ้าพี่เขาบอกว่า อย่าดื่มเยอะ แปลว่าเขาเป็นห่วงปะ” “รินะ แกบอกว่าจะมูฟออน เมื่อคืนพวกฉันด่ารักแรกแกจนคอแห้ง วันนี้แกจะให้พวกฉันหอนเหรอ” “พี่เขาบอกว่า กำลังจะมาหาที่คอนโด” บอกเพื่อนไปอย่างนั้นแล้วรินะก็รีบกระโดดจากเตียงด้วยความเร็วแสงเพื่อไปอาบน้ำ เพื่อนเธอโสด อาจจะไม่เข้าใจว่า ความรักมันก็เป็นอย่างนี้... รินะจะมูฟออนได้อย่างไร ในเมื่อใจยังรักอยู่ มันก็จริงที่อนาคินไม่ได้คิดจริงจังกับเธอ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะพัฒนาไม่ได้... รินะตัดสินใจว่าเธอจะไม่มูฟออน เธอจะเต็มที่กับเขาอีกครั้งหนึ่ง ถ้าสมหวังก็ค่อยไปต่อ ถ้าไม่ ก็ค่อยว่ากัน!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม