ในยามรุ่งอรุณของวันใหม่ที่ต่างคนต่างตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดแยงตา รินะก็ได้รู้จากปากอนาคินว่าบทรักที่เร่าร้อนนั้นไม่ใช่เพราะเธอยั่วเก่งแต่เป็นเพราะอนาคินถูกวางยาปลุกเซ็กซ์เขาไปอาเจียนออกในห้องน้ำด้านนอก และกำลังจะกลับไปพักผ่อนที่บ้านแล้วแต่ดันเจอเธอก่อน
"พี่ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเราถึงทำตัวเหมือนช่ำชองทั้งที่ไม่เคย" ตอนที่เข้าสู่ความคับแน่นจนผิดสังเกต แม้จะพยายามจะหยุดแล้วแต่ความต้องการที่เกิดจากอารมณ์ดิบผสานกับยาปลุกเซ็กซ์ที่ยังเหลือในร่างกายบวกกับที่เธอรั้งเขาไว้ตอนที่เขาชะงักทำให้เขาหยุดไม่ได้และสานต่อคืนที่เร่าร้อน แต่ยามเช้าเขาก็เริ่มกังวลว่ามันมากเกินกว่าที่เธอจะรับไหวหรือไม่
"รินะบอกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าแกล้งพูดไปอย่างนั้นเพราะกลัวพี่คินไม่ตกลง"
"เจ็บหรือเปล่า"
"ไม่เจ็บเลยค่ะ ฟินมากกว่า"
คำตอบของรินะทำให้เขาเสยผมเหมือนจะโมโห ได้ยินเขาพึมพำอะไรบางอย่างจับใจความได้ว่า 'หายนะ' หรือ
