I Like You The Most 01 เพื่อนบ้านใหม่
1424 คำ
เมื่อ 1 เดือนก่อน
"ระวัง ๆ เบาหน่อย ๆ"
"ซ้าย ๆ "
"อืออออ~~~" ฉันลืมตาตื่นมาเพราะได้ยินเสียงใครคุยกันเสียงดังมาก ๆ เหมือนคนกำลังทำอะไรอยู่ฉันเลยลุกขึ้นมาและมองออกไปนอกหน้าต่างก่อนจะพบว่าข้างบ้านฉันมีคนย้ายเข้ามาและกำลังยกของเข้าบ้านกันวุ่นวายเลยละ
"หาววววว~~~ ใครย้ายกันนะ?" ฉันหาวเพราะว่าพึ่งตื่นนอนแต่เมื่อมองกลับไปที่บ้านนั้นก็พบว่ามีคนยืนมองอยู่
"เฮ้ย!" พรึ่บ! ฉันตกใจเลยรีบหลบและปิดผ้าม่านทันทีทำไมต้องมามองกันด้วย?!
กึก ๆ ๆ
"นี่!!ทิวลิปจะล็อกประตูทำไม?!" เสียงพี่ตะวันดังจากหน้าห้องนอนของฉันซึ่งพี่พยายามเปิดเข้ามาแต่ว่าฉันล็อกถ้าไม่ล็อกพี่ตะวันชอบเข้ามาโดยภาระการ
แกร๊ด!
"พี่มีอะไรแต่เช้า?" ฉันถามเพราะว่าวันนี้วันเสาร์
"แกไปดูสิใครย้ายมา"
"พี่ก็ไปดูเองสิทิวไม่ได้อยากรู้ด้วยซะหน่อยและอีกอย่างมันไม่ใช่เรื่องของเรา" ฉันตอบกลับไป
"แกจะบอกว่าฉันเสือกเหรอ?" หมับ! พี่ตะวันกระชากแขนของฉัน
"ยังไม่ได้พูดเลยพี่พูดเองนะ"
"อยากโดนตบเหรอยัยทิวลิป?" พี่ตะวันง้างมือทำท่าจะตบหน้าของฉันแต่ว่าเสียงของแม่ดังขึ้นก่อน
"ตะวัน~น้องตื่นหรือยัง?"
"เอ่อ ตื่นแล้วค่ะแม่กว่าจะตื่นตะวันเรียกตั้งนานแล้วก็ล็อกห้องอีกตะวันเคาะจนเจ็บมือแล้วค่ะ" พี่ตะวันพูดเองเออเอง
"ทิวลิปวันหยุดก็ไม่ใช่ว่าจะเอาแต่นอนนะตื่นมาช่วยแม่บ้านทำงานบ้างสิ คนงานก็น้อยยังเอาแต่นอนอีก"
"แม่ก็จ้างเพิ่มสิคะ" ฉันพูดไป
"อะไรช่วยกันได้ก็ต้องช่วยกันประหยัดสิแค่ป้าแมวคนเดียวก็พอแล้ว" นอกจากพี่แมวก็ฉันนี่แหละคนใช้ที่สองของบ้านหลังนี้
"งั้นให้พี่ตะวันช่วยนะวันนี้ทิวว่าจะซักผ้าอะ"
"แค่นั้นก็ทำเองสิจะให้พี่เขาไปช่วยทำไมแค่ซักผ้า เครื่องก็มีใช้ไปสิพี่ตะวันเขาต้องรักษามือสวย ๆ ไว้" เหตุผลอะไรกันเนี่ย?
"แม่..."
"เงียบและไปทำงานได้แล้วช่วยป้าแมวทำกับข้าวด้วยนะรู้ใช่ไหมว่าอะไรที่พี่ตะวันไม่กินน่ะ?"
"ค่ะ"
"ไปกันเถอะค่ะแม่ตะวันมีอะไรให้แม่ดูด้วย" ทั้งสองแม่ลูกก็เดินออกไปทิ้งฉันไว้ตรงนั้น
เวลาต่อมา...
ติ๊งน่อง ๆ ๆ ๆ
"ทิวลิป!! ทิว!!ทำอะไรอยู่ไม่ไปดูละว่าใครมา?!" เสียงพ่อฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์เรียก
"ทิวถูบ้านอยู่พ่อก็ให้พี่ตะวันไปดูสิ"
"พี่ไม่ว่างทำรายงานอยู่" ไม่ได้สักหน่อยเมื่อกี้ยังเห็นกดโทรศัพท์อยู่เลย เหอะ ๆ ๆ
"แต่ว่า..."
"ทิวลิปอยากโดนพ่อตีใช่ไหมฮะถึงได้ช้าอยู่ได้" พ่อพูดกับฉัน
"เฮ้อ! ค่าาาา~~~" ฉันวางไม้ถูก่อนจะเดินออกไปหน้าบ้านเพื่อดูว่าใครมากันคนกำลังยุ่ง ๆ เลย
แอดดดด!!
"สวัสดีค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ?" ฉันยกมือไหว้ครอบครัวใหญ่ที่กำลังยืนอยู่หน้าบ้านฉัน
"สวัสดีจ๊ะ พอดีว่าพวกเราพึ่งย้ายมาเลยจะเอาของมาฝากและแนะนำตัวหน่อยน่ะจ๊ะ" ป้าผู้หญิงเป็นคนพูด
"อะอ่อออ งั้นเข้าบ้านก่อนนะคะวันนี้พ่อแม่หนูอยู่พอดีเลย^^" ฉันยิ้มให้พวกเขา
"รบกวนแปบนึงนะ" ลุงผู้ชายพูดกับฉัน
"ค่ะ"
ในบ้าน
"ฉันชื่อฝนนะคะพอดีพวกเราพึ่งย้ายมาใหม่เลยมาแนะนำตัวและเอาของมาฝากด้วยค่ะ" ป้าฝนแนะนำตัวเอง
"โห้~ไม่ต้องเอาขอมาฝากก็ได้นะคะยังไงเราก็ต้องอยู่ร่วมกันอีกนาน ฉันชื่อฟ้านะคะ" หมับ! แม่ฉันรีบรับของเอาไว้แล้วทำบอกว่าไม่ต้อง -0- ย้อนแย้งเว่อร์
"ผมดินนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก" พ่อฉันแนะนำตัวเองบ้าง
"ผมเมฆครับ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะครับบ้านใกล้เรือนข้าง ส่วนสองคนนี้ลูกของผมเองครับแนะนำตัวสิ" ลุงเมฆบอกกับลูกของเขาที่เป็นผู้หญิงหนึ่งชายหนึ่ง ผู้หญิงน่าจะรุ่นเดียวกับฉันนะส่วนพี่ผู้ชายคือคนที่มองฉันต้องหาว -/////-
"สวัสดีค่ะหนูชื่อเรนโบว์นะคะ^^" เรนโบว์ยิ้มกว้าง
"สวัสดีครับพายุครับ" เขาแนะนำตัวเองและมองหน้าของฉันนิดหน่อย ฉันเลยทำตัวไม่ถูกเลย
"สวัสดีค่ะ^^ ตะวันนะคะ"
"ทะ.."
"ส่วนนี่น้องสาวตะวันค่ะ ชื่อว่าทิวลิป^^" ฉันไม่ต้องพูดอะไรเพราะว่าพี่ตะวันพูดไปแล้ว
"สวัสดีค่ะ"
ปัจจุบัน
บ้านทิวลิป
"นี่ทิว! เอาของไปให้พี่พายุแล้วใช่ไหมแล้วเขาว่ายังไงบ้างงะเขาชอบไหมที่ฉันให้ไปอะ?!" พอฉันเข้าบ้านมาแล้วก็ได้ยินคำถามจากพี่ตะวันรัว ๆ ที่ถามมาถ้าอยากรู้ขนาดนั้นทำไมไม่เอาไปให้เองละ
"ไม่รู้เหมือนกันอะไม่ได้รอให้เขาพูดอะไรแค่ให้แล้วก็เดินกลับมาเลย"
"นี่! ทีหลังอะก็รอดูปฏิกิริยาก่อนสิย่ะแล้วค่อยเดินมา!" พี่ตะวันเท้าเอวและมองฉันอย่างไม่พอใจเท่าไหร่
"พี่เป็นคนบอกทิวเองนะว่าไม่ให้คุยกับพี่พายุแค่เอาของไปให้แล้วก็กลับมาน่ะ" ฉันเลยย้อนกลับไป
"ทิวลิปอย่ามาย้อนฉันนะ! ฉันเป็นพี่แกฉันพูดอะไรก็ควรจะฟังสิ!!"
"แล้วทิวไม่ฟังตรงไหนวะทิวก็ทำตามที่พี่บอกทุกอย่างแล้วอะ! ไปหน้ามหาวิทยาลัยของพี่พายุทั้งที่มันโคตรไกล เอาของไปให้ทุกเช้าทั้งที่มันไม่ใช่ของทิวเลยสักอย่างอะถ้าชอบทำไมไม่เอาไปให้เองอะ!!"
"เป็นผู้หญิงเอาของไปให้ผู้ชายมันดูไม่ดี! แกไม่รู้หรือไง?" เหอะ! ทำเป็นมาอ้างฉันรู้หรอกว่าพี่ตะวันมีแฟนตั้งแต่ 16 แล้วแต่ไม่ได้บอกพ่อแม่และไม่ได้เปิดเผลอด้วยซึ่งฉันก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรแล้วมาที่นี้จะมาบอกว่าเป็นผู้หญิงมันไม่ควรมันเชื่อถือได้ที่ไหนกันละที่พี่ตะวันทำแบบนี้ก็เพราะว่าเป็นผู้ชายข้างบ้านหรือไม่ก็เพราะว่าพี่ตะวันชอบพี่พายุมากจริง ๆ จนไม่กล้าอะไรแบบนั้นเอง
"แต่เดี๋ยวก็คงได้ทำแล้วละเพราะว่าทิวไม่อยากไปแล้ว" หมับ! ฉันดูจบก็จะเดินขึ้นห้องแต่ว่าก็โดนพี่ตะวันกระชากแขนเอาไว้
"ไม่ได้แกไม่มีสิทธิปฏิเสธคำสั่งของฉันหรืออยากให้ฉันบอกพ่อแม่ว่าแกติดผู้ชายฮะ?!"
"ผู้ชายที่ไหนของพี่เนี่ยยยย?!" ฉันละโคตรเหนื่อยใจเลยทำฉันต้องเกิดมาในครอบครัวนี้ด้วยนะ
"ไม่รู้แหละฉันบอกให้แกทำอะไรก็ต้องทำเพราะว่าแกเป็นน้องของฉัน!" น้องที่ไหนขี้ข้าชัด ๆ เลย -_-
"ทิวบอกพี่พายุไปแล้วว่าพี่ชอบ"
กึก! พี่ตะวันหยุดนิ่งทันที
"แกว่าไงนะ?"
"ทิวบอกพี่พายุไปแล้วว่าพี่ชอบ...." เพี๊ยะ! และฝ่ามือก็ฟาดลงที่แก้มซ้ายของฉันทันทีและไม่ต้องเดาว่าแดงไหมไม่เหลือ
"เสือกไม่เข้าเรื่อง! แกกล้าดียังไงไปบอกฮะ?!"
"..."
"ฉันสั่งอะไรไปก็อย่าทำเกินหน้าที่เข้าใจไหมทิวลิปไม่อย่างนั้นจะโดนตบแบบเมื่อกี้!!" วันนี้พ่อแม่ไม่อยู่บ้านเลยเป็นโอกาสให้พี่ตะวันแสดงตัวตนออกมาเต็มที่
"..."
"แล้วพี่พายุว่าไงบ้างที่รู้ว่าฉันชอบเขา?" แต่เหมือนว่าอารมณ์จะเปลี่ยนอย่างที่ฉันไม่ทันตั้งตัวแต่ว่าฉันชินแล้วละและพอจะรู้ว่าพี่ตะวันเป็นอะไรด้วยแต่พ่อแม่น่ะไม่รู้และไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่เพราะมัวแต่ทำงาน
"ไม่รู้เหมือนกันพูดจบก็เดินออกมาเลย พี่ก็ลองไปถามเขาดูสิว่าเขารู้สึกยังไง?" คราวนี้ฉันรีบปลีกตัวออกมาให้เร็วที่สุดและรีบเข้าห้องของตัวเอง
"นี่!!ยัยทิวลิป!!!ยัยน้องบ้า!!!"
- ผู้เขียน
