“ถ้าไม่ยอมหยุดยิ้มจะกลับกรุงเทพก่อนจริงด้วย” แยกเขี้ยวใส่ตาลุง อุตส่าห์ได้มาเที่ยวทั้งทีก็อยากมีรูปสวยๆ กลับไปบ้าง เลือกเดรสสั้นเหนือเข่ามาสวม แทนที่เสื้อยืดกางเกงยีนตัวเดิม
“ก็ดรีมน่ารักนี่นา แต่งตัวแบบนี้ยิ่งน่ารักไปกันใหญ่”
โอ๋ก่อน เดี๋ยวเด็กน้อยของเขาเสียขวัญหนีกลับบ้าน จะกินเด็กใจต้องนิ่ง ต้องค่อยๆ หลอก ค่อยๆ ตะลอม ไม่งั้นเสียแผน
ดาริกาอาจจะห้าวๆ หมัดหนักไปบ้าง แต่พนันได้เลยได้หล่อนไม่ประสีประสาเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิง
“ไปกันเถอะ” สอดมือเข้าไปปิดประตู ควงแขนดาริกาออกมารอลิฟต์ หล่อนมองมือที่จับกันหลายครั้ง แสดงออกทางสีหน้าว่ากังวล แต่นอกจากปฐวีจะไม่ปล่อย ยังจับมือหล่อนแน่นมากกว่าเดิมให้มั่นใจ ว่าเขาจริงจังเกินกว่าจะปล่อย
อากาศบวกลมทะเลร้อนจัดเกินกว่าจะสู้ไหว ปฐวีจับมือดาริกาพาเดินเลียบชายหาดมาไม่ถึงสามร้อยเมตรก็ถึงร้านอาหาร เขาเลือกโต๊ะติดชายหาดจะได้ชมวิวเพลินๆ รับรายการ
