ตอนที่ 4
1022 คำ
“อ๊าย... ”
ยูริร้องคราง โอดโอยเมื่อร่องเสียวของหล่อนถูกโบยด้วยลิ้น ซ่านเสียวจนก้นกระดก ทรวงอกเบียดกระแทกเตียง ดวงตาหลับพริ้มเคลิบเคลิ้ม ปล่อยให้ปลายลิ้นของโจนาธานเสียบเข้ามาในร่องเสียว
“หอยหอมเหลือเกินหนูจ๋า… อู้ว… ”
โจนาธานกดจมูกบดขยี้อยู่กับปุ่มเนื้อน้อยๆ ที่เรียกว่าติ่งกระสัน ไม่นานน้ำเสียวของหล่อนก็แตกซ่านออกมาอาบชุ่มร่องที่โดนลิ้นเลียจนกลีบสวาทบวมเบ่งขึ้นมาท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับโอบล้อมพูงามเอาไว้
“เยิ้มเลย… ว้าว… ”
โจนาธานกล่าวพลางปาดลิ้นขึ้นๆ ลงๆ ลากเลียตามแนวยาวของพูร่อง ส่งผลให้แผ่นหลังของสาวน้อยแอ่นระแน้ ดีดดิ้นด้วยความซ่านสยิวสุดจะบรรยาย ใบหน้าแหงนเชิด ตาเบิกโพลงมองผืนฟ้าที่ตอนนี้มืดแล้ว สูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกำลังกินของเผ็ดจัด ขณะลิ้นของโจนาธานเสียบยัดเข้ามาในร่องสวาทของหล่อนรัวๆ เสียงดังซ่วดๆ
“อ๊อย… อ๊ะ… เสียวเหลือเกินคุณลุงขา”
ยูริกัดฟันทน กระทั่งความเสียวซ่านแล่นร้าวเข้ามาสร้างความปั่นป่วนในช่องท้องแขม่วเกร็ง หล่อนสะบัดก้นหนี โจนาธานรีบรวบสะโพกกดลงมาให้ยูรินอนหงาย ชันเข่าขึ้นรับศีรษะกดลงมาเฟ้นฟอนความเป็นสาวของหล่อน
“พอแล้วแล้วค่ะลุงโจขา… อูย… หนูเสียว”
สองมือของยูริเอื้อมลงมายันบ่าเขาเอาไว้
“อีกนิดนะจ๊ะหนูจ๋า… ขอลุงเลียอีกนิด ลุงไม่เคยเห็นอะไรสวยงามน่าเลียอย่างนี้มาก่อน”
เจ้าของบ้านออดอ้อนขณะลำลิ้นกำลังเคลื่อนเข้าออก ไชชอนเป็นจังหวะสม่ำเสมออยู่ในซอกเสียวของหญิงสาวที่ขมิบตอดลิ้นเป็นจังหวะอยู่ตลอดเวลา
“พอแล้วค่ะ… คุณลุง… อูย… ”
ยูริดิ้นรน เอามือผลักศีรษะโจนาธานให้พ้นไปจากง่ามขา รีบขยับหนีขึ้นมาที่หัวเตียงอาบแดด ตอนนั้นเองที่สติของโจนาธานคืนกลับมา เขารู้สึกผิดที่ปล่อยให้ตัวเองตบะแตก ทำกับแขกผู้มาเยือนอย่างน่าอับอาย
“ลุง… เอ่อ… ลุงขอโทษนะครับ”
เจ้าของบ้านทำเสียงสำนึกผิด นี่หรือคือการต้อนรับแขกของบ้าน ซ้ำยังเป็นเพื่อนรักของลูกสาว
“มะ… ไม่เป็นไรค่ะ หนูจะคิดเสียว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น”
ยูริความเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นมาสวม
“หนูขอตัวก่อนนะคะ”
ความอับอายกับสิ่งที่โจนาธานทำเมื่อครู่ ทำให้หญิงสาวรีบเดินกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง
“เดี๋ยวสิ… หนูจ๋า ลุงขอโทษ”
โจนาธานรู้สึกเป็นกังวล กับสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไปเมื่อครู่ รู้สึกผิดที่ไม่อาจหักห้ามใจ แต่ยูริก็สวยเย้ายวนใจเหลือเกิน
ในเวลาต่อมา
โจนาธานกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง ด้วยอารมณ์ที่ยังค้าง ทำให้เขาคว้ามือถือขึ้นมาเปิดดูภาพที่แอบบันทึกเอาไว้ เป็นภาพของยูริที่กำลังนอนอ่านหนังสือนิยายอยู่ริมสระน้ำ ก่อนหน้าที่เขาจะเดินมาขอเล่นน้ำร่วมสระกับหล่อน
“หนูจ๋า… ยูริของลุง… ลุงอยากกระแทกหนูเหลือเกิน”
ร่างสูงใหญ่ทรุดลงนั่งบนโซฟาหนังสีดำ เอนกายไปทางด้านหลังในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหนักโซฟา จากนั้นมือข้างหนึ่งก็งัดแก่นกายขนาดอลังการออกมาจากของกางเกง รูดขึ้นรูดลงเป็นจังหวะ
“หนูจ๋า… อูย… หนูยูริจ๋า”
มือชักว่าว ขณะภายในหัวนึกถึงแต่ริมฝีปากเอิบอิ่มของลูกสาวเพื่อน นึกถึงสองเต้าอวบใหญ่ นึกถึงสะโพกผายสะดุดตาและกลีบสวาทอะร้าอร่ามที่ได้ลงลิ้นเบิร์นจนยูริแฉะฉ่ำ ซ่านเสียวจนน้ำเดิน
“อ๊า... ยูริจ๋า รูหอยของหนูกระแทกมันเหลือเกิน”
ตามองภาพที่แอบถ่ายเอาไว้ ในหัวจินตนาการถึงความเย้ายวนใจของหญิงสาวผู้สะสวยราวกับนางฟ้า ภาพของสะโพกผายเย้ายวนและทรวงอกใหญ่ของหล่อน กำลังปรากฏชัดอยู่ในจินตนาการวาบหวิวของโจนาธาน
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
มือรูดดุ้นจรวดลงมาสุดตอโคนแข็ง โอบล้อมไว้ด้วยเส้นขนสีดำระยับ ใจกระหวัดไปถึงร่องสวาทสีชมพูสวยของสาวน้อยที่เพิ่งได้ปาดลิ้นเลียชิมมาสดๆ ร้อนๆ
“หนูยูริจ๋า... ยูริของลุง”
เขาเรียกชื่อของหล่อนขณะปรือตามองเพดาน มือข้างหนึ่งยังคงรูดแท่งเนื้อร้อนผ่าว สาวเป็นจังหวะยาวๆ สม่ำเสมอ เกร็งมือจนเส้นเลือดปูดโปนเด่นชัดขึ้นที่หลังมือ น้ำเมือกใสปริ่มเยิ้มเป็นยางย้อยออกมาเต้นหมุบๆ อยู่ที่หัวมังกรสีม่วงคล้ำถอกทู่เหมือนดอกเห็ดตูม
“ยูริจ๋า... ลุงอยากกระแทกรูหอยของหนูสุดๆ อยากเอาหนูเหลือเกิน ยูริของลุง”
ความปรารถนาอันมืดดำที่มีต่อเพื่อนของลูกสาว ถูกสารภาพออกมาจนสิ้น มือใหญ่ขยับรูดแท่งเอ็นร้อนผ่าว แรงขึ้นเป็นจังหวะ หลับตาจินตนาการไปว่าความฝืดคับของอุ้งมือที่แท่งเอ็นของตนกำลังเสียดครูดดูดรัดอยู่นี้คือช่องทางรักของยูริ สาวน้อยผู้มาสั่นคลอนหัวใจของเขาให้หวั่นไหวอีกครั้ง การมาถึงของยูริทำให้โจนาธานรู้สึกอยากมีความรักขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากครองตัวเป็นพ่อม่ายเนื้อหอมมานานหลายปี
และในเวลาเดียวกันนั้น ในอีกห้องที่อยู่ห่างกันเพียงผนังกั้น ยูริทอดกายอยู่บนโซฟาหนังภายในห้องกว้างที่โจนาธานสั่งคนรับใช้ให้จัดเตรียมไว้เป็นห้องพักของหล่อน
“ลุงโจขา… อ่า… ลุงโจ… ”
ยูริกำลังตกเบ็ด ยิ่งนึกถึงโจนาธานหล่อนก็ยิ่งมีอารมณ์ทางเพศ มือเรียวสอดเข้าใต้ชายเสื้อคลุมอาบน้ำเนื้อผ้าซาตินพลิ้วบาง ลูบมือผ่านพูเนื้ออวบอูม กรีดนิ้วลงในรอยแยก แค่พริ้มตา… นึกถึงใบหน้าหล่อเหลา นึกถึงหนวดเคราสากแข็งของโจนาธาน ก็ทำให้มีน้ำเสียวแตกซ่านออกมาเปียกชุ่มนิ้วของยูริ
- ผู้เขียน
