ตอนที่ 5

1127 คำ
     ‘คุณลุงขา... ลุงโจขา... ซี้ด… อูย… หนูอยากโดนลุงเอาเหลือเกิน’         ยูริรำพึงถึงพ่อเพื่อนสุดหล่อผู้มีอิทธิพลต่อความรู้สึกนึกคิดของหล่อน นึกอยากเดินไปเคาะประตูห้องเข้าไปหา โจนาธานใจจะขาด โดยหารู้ไม่ว่าเขากำลังรู้สึกไม่ต่างจากหล่อน เขาอยากร่วมรักกับหล่อนเช่นกัน         “ลุงโจขา… กระแทกหอยหูแรงๆ แทงหนูลึกๆ ค่ะ… อูย หนูอยาก”         ด้วยอารมณ์ซึ่งไวต่อสรรพสิ่งรอบกาย ทำให้สาวน้อยรับรู้ถึงความเสียวปลาบ วาบแล่นเข้ามาพร้อมกับลำนิ้วน้อยๆ สไลด์เข้าออกในซอกเสียว มือข้างหนึ่งค่อยๆ บีบเคล้นทรวงอกอวบใหญ่เย้ายวน ในสมองคิดถึงแต่ท่อนทวนเป็นลำตุงอยู่ในเป้ากางเกงว่ายน้ำของโจนาธาน         “ลุงโจขา… ดูดนมหนูสิคะ”         ยูริสะดุ้ง เมื่อหัวนมโดนมือของตัวเองบีบบี้ หล่อนเสียวซ่านจนต้องกลั้นหายใจ มืออีกข้างลูบไล้ลาดไหล่สล้าง เรื่อยลงมาถึงต้นแขนกลมกลึง นิ่งกอดตัวเอง หอบหายใจกระเส่า แอบจินตนาการไปว่ากำลังโดนโจนาธานกอดรัดเล้าโลม         “หนูอยากโดนคุณลุงดูดนมค่ะ”         ฝ่ามือทั้งสองข้างของยูริช้อนอยู่ใต้ราวนมของตัวเอง ตะล่อมบีบหนั่นเนื้ออวบใหญ่ นมใหญ่มากจนก้มลงดูดหัวนมของตัวเองได้            ช่างน่าแปลก… เพียงแค่นึกถึงโจนาธาน ปลายหัวนมของหล่อนก็พองขยายบวมเป่งขึ้นมาทันที รูขุมขนรอบวงป้านลานหัวแข็งขึ้นมาเป็นเม็ด รู้สึกเสียววาบ เมื่อแอบนึกไปว่ากำลังโดนโจนาธานดูดนม ทำเอาเส้นขนลุกซู่ชูชัน หัวนมรวบรัดตัวเองขึ้นเป็นตุ่มไตแข็งตั้ง ยิ่งบีบบี้หัวนมตัวเองก็ยิ่งรู้สึกซ่านเสียวไปทั่วกายสาว         “อ๊อย… ทรมานเหลือเกินคุณลุงขา”         ยูริตกอยู่ในอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว ราวจะเป็นไข้ หากลึกลงไปในใจ… หล่อนรู้ดีว่าอะไรที่เป็นสาเหตุ ถ้าไม่ใช่เพราะอยากโดนแก่นกายยาวใหญ่ของพ่อเพื่อนสอดใส่เข้ามาในตัวหล่อน         ด้วยยูริยังไม่เคยมาก่อน จึงนึกอยากรู้ว่าจะเป็นยังไง จะเสียว… จะเจ็บ… หรือมันส์แค่ไหนถ้าอวัยวะเพศชายสอดใส่เข้ามาในซอกเสียวของหล่อน “หนูอยากโดนคุณลุงเอาค่ะ” ด้วยรู้ว่าคงไม่มีใครได้ยิน ยูริจึงกล้าเอ่ยออกมาอย่างไม่รู้สึกกระดากอายในความต้องการของตัวเอง ความ ‘อยาก’ ทำให้หล่อนแอบจินตนาการไปว่านิ้วที่กำลังบีบหัวนมนั้นคือปลายลิ้นของโจนาธานที่กำลังลากเลียผ่านร่องอก ก่อนจะลูบฝ่ามือลงมาที่ง่ามขา นึกไปว่าเขากำลังฝังใบหน้าปาดลิ้นเบิร์นร่องหอย นิ้วน้อยๆ สอดเสียบเข้ามาในร่องกลีบหนึบแน่น ขมิบรัดนิ้วเป็นจังหวะ น้ำหล่อลื่นทะลักออกมา แต่ยูริกลับพบว่ามันยิ่งทรมานกับการใช้นิ้ว เพราะหล่อนต้องการอะไรที่ใหญ่กว่านิ้ว “อูย… ทรมานเป็นบ้า… ลุงโจขาช่วยหนูที” ยิ่งสัมผัสแตะต้องตัวเองมากเท่าไร ยูริก็พบว่ามันยิ่งทรมาน ตัวหล่อนเท่านั้น ที่รู้ดีว่าความต้องการทางเพศที่ลุกโชนรุมรึงรบกวนจิตใจอยู่ในตอนนี้ จะมีก็แต่ลุง โจนาธานคนเดียวเท่านั้น ที่จะช่วยทำให้หลุดพ้นไปจากความทรมานบ้าๆ เหล่านี้ “ลุงโจขา... ชะ… ช่วยหนูด้วย” ยูริร้องคราง ริมฝีปากเม้มแน่น ยิ่งนึกถึงแก่นกายใหญ่ยาวที่ตุงอยู่ในกางเกงว่ายน้ำของโจนาธาน กายสาวก็ยิ่งประท้วงถึงความต้องการตามธรรมชาติ… หล่อนอยาก… อยากให้ร่างกายลิ้มรสความซ่านเสียวจากการสอดใส่ ในเวลาเดียวกันนั้น ที่ห้องนอนของโจนาธาน ขณะที่หนุ่มใหญ่เพิ่งเสร็จจากอาบน้ำ พอเดินออกมาจากห้องน้ำ เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นทันที “ยัยหนู… มีอะไรหรือเปล่า” โจนาธานคว้าโทรศัพท์ขึ้นแนบหู กรอกเสียงไปตามสาย เมื่อเห็นว่าคนโทรมานั้นคือเจนจิราผู้เป็นลูกสาว “คุณพ่อคะ… ช่วยหน่อยนะคะ” คนที่อยู่ไกลถึงเกาะฮ่องกง รีบไหว้วานบิดา เสียงเร่งเร้าทำให้โจนาธานนึกแปลกใจว่าลูกสาวมีเรื่องสำคัญอะไรขอให้ช่วย “จะให้พ่อช่วยอะไร… ยัยหนู”         “วันนี้วันเกิดยูริค่ะพ่อ… คุณพ่อช่วยทำเซอร์ไพรส์ให้เพื่อนหนูทีนะคะ” เจนจิราเพิ่งเห็นข้อความเตือนในเฟสบุ๊ค ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของยูริเพื่อนรัก นึกเสียดายที่ยูริมาหาในวันที่หล่อนไม่อยู่ ยูริคงอยากจะมาเซอร์ไพรส์ แต่บังเอิญที่คลาดกันเพราะไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า “ทำเซอร์ไพรส์… ยัยไงยัยหนู เรื่องแบบนี้พ่อไม่ถนัดเสียด้วยสิ… พ่อไม่เข้าใจ” โจนาธานที่ตอนนี้ยืนนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวอยู่หน้าห้องน้ำ ถึงกับต้องยกมือขึ้นเกาหัว “จัดเซอร์ไพรส์วันเกิดค่ะพ่อ… พ่อโทรสั่งเค้กวันเกิดทีนะคะ… ยูริชอบเค้กช็อคโกแลตค่ะ” เจนจิราแนะ พูดคุยกันต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ ผู้เป็นพ่อก็กดวางสาย เพื่อให้บิดารีบจัดการตามที่บอกเอาไว้ ในเวลาต่อมา เสียงเคาะที่ดังขึ้นหน้าประตูห้องนอน ยูริร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ “ว้าย… ลุงโจ” หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปากตกใจ ที่ต้องตกใจก็เพราะว่าหล่อนกำลังนอนหงายอยู่ถ่างขาอ้าซ่าอยู่บนโซฟา สไลด์ดุ้นนิ้วเข้าใส่ซอกเสียวของตัวเองไปพลาง ตาหรี่พริ้มนึกถึงแต่ใบหน้าของคนที่มาเคาะประตูเรียก หล่อนอยากโดนเขากระแทก หากก็ทำได้เพียงแค่อาศัยลำนิ้วน้อยๆ ของตัวเองซึ่งไม่อาจทดแทนอวัยวะเพศชายที่แอบกระสันหาจนเป็นสาเหตุให้ทุรนทุรายร่านร้อนอยู่อย่างนี้ “หนูยูริ… ” เสียงเรียกตามมากับเสียงเคาะประตูอีกครั้ง “คะ… คุณลุง” หญิงสาวพยายามควบคุมสุ้มเสียงให้เป็นปกติ รีบจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางแล้วเดินมาเปิดประตูห้อง “หนูกำลังทำอะไรอยู่จ๊ะ” ร่างสูงที่ยืนอยู่หน้าประตูถามยิ้มๆ “หนู… เอ่อ… กำลังจะอาบน้ำค่ะ” หญิงสาวตอบเสียงตะกุกตะกัก         “วันนี้ลุงจะจัดปาร์ตี้เล็กๆ ที่บ้าน”         โจนาธานกล่าว         “ปาร์ตี้… เนื่องในโอกาสอะไรคะคุณลุง”         ยูรินึกสงสัย หากก็ไม่แน่ใจว่านี่คือการจัดงานวันเกิดให้หล่อน เพราะโจนาธานไม่รู้แน่ๆ ว่าหล่อนเกิดวันไหน หารู้ไม่ว่าเจนจิรากับบิดาของหล่อนแอบวางแผนเซอร์ไพรส์         “เนื่องในโอกาสที่หนูแวะมาเที่ยวบ้านลุง”         โจนาธานตอบ         “เดี๋ยวหนูขอตัวอาบน้ำสักครู่นะคะ”         “จ้ะ… ลุงลงไปรอที่ห้องรับแขกนะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม