“ฉันก็เรียกชื่อเธอไงมี่เฟิน หรือว่าเธอโกรธและไม่ชอบให้เรียกชื่อ” หลี่ซีเหมยตอบกลับอย่างงงงวย รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าทันที
“ไม่ ๆ ฉันไม่ได้โกรธหรืออะไรหรอกนะ แต่แค่ดีใจมากเท่านั้นเอง อาเหมยต่อไปนี้เราเป็นสหายกันนะ สัญญาแล้วนะ”
มี่เฟินแทบกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความยินดี แถมยังยิ้มแย้มร่าเริงดั่งเด็กสาวที่ไม่เคยพบเรื่องโหดร้ายในชีวิตมาก่อน คนที่เต็มไปด้วยแสงสว่างจนทำให้ผู้คนที่มองเห็นตาพร่า แต่ก็อดไม่ได้ที่จะมองนานขึ้น ช่างเป็นเด็กสาวที่มีชีวิตชีวาเหลือล้นจริง ๆ
“ได้สิ มี่เฟิน เราเป็นสหายกัน” หลี่ซีเหมยมองนิ้วก้อยที่ยื่นออกมาของอีกฝ่ายก่อนจะยื่นนิ้วก้อยตนเองไปเกี่ยว นี่เป็นการให้คำมั่นสัญญาที่ทำให้รู้สึกดีไม่น้อย
ดูสิ เธอเพิ่งเข้ามาอยู่ในร่างสาวน้อยหลี่ซีเหมยได้ไม่ถึงปีก็มีทั้งป้าที่แสนดีแล้วยังมีสหายที่เป็นสีสันของชีวิต ช่างแตกต่างจากร่างเดิมของตนโดยแท้ หรือนี่จะเป
