Chapter.37

2214 คำ

Chapter.37 มลชนกเดินออกมารับสายจากลุงของเธอที่คงจะโทรมาเร่งเร้ากันเรื่องเงินค่ารักษาพยาบาลของป้าแล้วยังต้องหาเงินมาประกันตัวลูกชายอีกแน่นอน “ค่ะ คุณลุง มลขอเวลาอีกสักหน่อยได้มั้ยคะ” ‘ขอเวลาอะไรเหรอลูก ขอโทษนะที่ลุงโทรมากวนเวลาทำงาน ลุงแค่จะโทรมาขอบใจหนูน่ะลูก ตั้งใจทำงานและรักกันนานๆนะลูกนะ” “หืม?” “แค่นี้แหละลุงไม่กวนหนูแล้ว ขอบใจมากหนูมลลูก” มลชนก ยืนงง ลุงขอบคุณเธอเรื่องอะไร? ทั้งๆที่เธอตั้งใจจะรับสายขอเลื่อนที่จะส่งเงินไปให้?? แล้วเรื่องรักกันนานๆอีก?? “อะไรของลุง?” มลชนกยังคงบ่นพึมพำ ไม่นานมีรถคันหรูแล่นมาจอดประชิดตัว แล้วบานกระจกรถด้านหลังค่อยๆเผยใบหน้าคมคายของเขา .. เธอมองเห็นใบหน้าของอันเดรียเหยียดยิ้มมองมาที่เธอ มลชนกแทบก้าวเท้าไม่ไหว เอาไงดีวะเนี่ย เธอหันซ้ายแลขวา หาทางหนีทีไล่ “ถ้าอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับคุณป้าคุณและลูกชายขึ้นรถมากับผมสิ” “อะไร คุณพูดอะไร?” “น่าจะใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม