Chapter.18
ดาวิเด้ที่ตอนนี้โทรหาพิมรภาเป็นร้อย ๆสายก็ไม่รับเขาทั้งกระวนกระวาย ทั้งเป็นห่วง เพราะครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกับเธอ เธอกำลังร้องไห้...
ไม่นานเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“เบอร์โทรใครวะ? ..ฮัลโหลนั่นใคร?”
‘ห้ามมายุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงของกู..ไม่งั้นมึงเจอดีแน่”
หัวใจดาวิเด้ ตอนนี้รู้สึกเบาหวิว เธอคงอยู่กับมัน...
แต่ได้แค่ฝืนทำเป็นไม่ทุกข์ร้อนอะไร
“ฮ่า ๆ นึกว่าใคร ไงราฟเพื่อนรัก โทรมาเรื่องผู้หญิงเนี่ยนะ เห็นแต่ก่อนเคยบอกว่าเรื่องผู้หญิงเป็นเรื่องไร้สาระไม่ใช่หรือไง เฮอะ”
‘มึงก็รู้ว่ากูไม่ใช่แค่ขู่!!.......อย่ายุ่งกับพิมรภา!’
ราฟาเอลโทรมาเตือนเขาแค่ไม่กี่คำ แล้ววางสายไป
“โธ่เว้ยยยยย”
โครมมมมม
ดาวิเด้โกรธจัด ทำลายข้าวของในห้องทำงาน จนลูกน้องแทบขนลุก
“ฟู่วว”
เขาพยายามควบคุมสติ ทรุดลงนั่งโซฟา มือหนาลูบหน้าไปมา อยากไปหาเธอเหลือเกินพิมรภา แต่ก็รู้ถ้าไปตอนนี้ ยิ่งตอกย้ำว่าเขาต้องแพ้
แ
