อลันที่เดินลงมาถึงห้องรับแขก และเห็นเพียงด้านหลังของแขก ‘ผู้ชาย’ อลันรีบก้าวย่างอย่างรวดเร็ว หนูมุกที่วิ่งตามมาติดๆ ดึงแขนของอลันไว้แต่เมื่อแขกที่นั่งหันหลังอยู่หันมาเมื่อรู้สึกถึงบางอย่าง หนูมุกมองกลับพร้อมดวงตาที่เปลี่ยนไปทันทีเมื่อเห็นแขกที่มาพบเธอ “นายเติ้ล!” หนูมุกเอ่ยเรียกเสียงดัง แววตาบ่งบอกถึงความดีใจ อลันเองก็ปรับสีหน้าและแววตาทันทีเช่นกันเมื่อเห็นผู้ที่มาขอพบผู้หญิงของเขา “สวัสดีครับพี่อลัน” อลันรับไหว้ เด็กหนุ่มตรงหน้า “ครับ...แปลกใจจังที่เติ้ลมาบ้านพี่ถูก” “มุกให้ที่อยู่ไว้นะครับ” “แล้วแก...มาโผล่ที่นี่ได้ไง” หนูมุกเป็นฝ่ายถาม เพราะเธอคาดไม่ถึงว่าเพื่อนตั้งแต่สมัยอนุบาลจะมาพบเธอที่อังกฤษได้ในวันนี้โดยที่เธอไม่รู้ล่วงหน้า ก็เธอพึ่งมาเมื่อวาน “ตามพ่อมาว๊ะ!...ก็ยุ่งยากนิดหน่อยนะ...แต่เลขาของพ่อก็จัดการได้ทันเวลา” นายเติ้ลให้ข้อมูลเพิ่มเติม “ดีใจว๊ะแก...ว่าแต่แกพึ่งมาถึงเ