หนูมุกที่ลงมาถึงข้างล่างหันหลังกลับขึ้นไปมองด้วยดวงตาที่แข็งกร้าว มองอลันอย่างที่เธอไม่เคยทำมาก่อน
“ฉันไม่ตายง่ายๆ...กับแค่โดนผู้ชายตาถั่วสมองกลวง ‘ทิ้ง’ ” หนูมุกตอก กลับอลันเสียงดังและย้ำคำว่า ‘ทิ้ง’ หันหน้ากลับและเดินออกจากบ้านไปทันที ทิ้งให้สายตาแดงก่ำแข็งกร้าวมองตามอย่างโกรธเกรี้ยว
อลันหันหลังเดินกลับขึ้นไปข้างบน ปล่อยให้หนูมุกออกไปโดยไม่มีการทัดทานหรือห้ามแต่อย่างใด ทิ้งให้อีกสี่ชีวิตได้แต่ยืนเงียบ และต่างมองกันอย่างไม่เข้าใจ แต่เจสันเลือกที่จะวิ่งออกจากประตูบ้านตามหนูมุกไปทันที พร้อมกับเดธและกายที่ต้องตามหนูมุกเพราะ... “จำไว้!...หนูมุกต้องมาก่อนสิ่งอื่นใด...แม้แต่คุณอลัน” คำสั่งของประมุขใหญ่นายท่านเอียน(ปีเตอร์)ที่เป็นพ่อแท้ๆของอลัน
“คุณมุก คุณมุก หยุดก่อนครับ!...” เจสันที่วิ่งตามมาทันก่อนที่หนูมุกจะเดินไปถึงประตูใหญ่ออกนอกเขตกำแพงบ้าน
“ถอยไปนะคะ...” หนูมุกเอ่ยออกมาด้วยเสียงที
