แผนลวงบ่วงรัก

Chapter 5

"อร่อยมั้ย" 

จีพยักหน้ายิ้มๆ ร้านนี้เธอเพิ่งเคยมาเนี้ยแหละปกติไม่ค่อยมาเพราะไกลจากที่ทำงานของเธอพอสมควรและเวลานัดลูกค้าเธอจะสะดวกที่อื่นมากกว่า

"อร่อยมากค่ะจีเพิ่งเคยมาครั้งแรกถูกใจมากเลย"

"ผมดีใจที่ทำให้คุณประทับใจ ว่าแต่ทานข้าวเสร็จไปไหนต่อมั้ยครับ"

"ไม่ค่ะจีไม่มีงานต่อแล้วคงจะกลับเลยค่ะ"

เธอนึกถึงตารางของเธอในวันนี้คงจะไม่มีอะไรต่อจากนี้แล้วล่ะคงจะกลับไปพักผ่อนเลยเพราะปกติเธอก็ไม่ค่อยไปไหนอยู่ละ

"งั้นไปเดินห้างกันมั้ยครับ"

จีเงยหน้ามองเขาเล็กน้อยแต่ยังไม่ตอบตกลงอะไรเพราะไม่คิดว่าเขาจะชวนเธอจริงๆ 

"หมายถึงเดินเล่นไรงี้เหรอคะ"

"ใช่.. ผมไม่อยากเดินเล่นคนเดียวนะจะกลับบ้านตอนนี้ก็ไม่มีอะไรทำแฟนก็ไม่มีนี่เนาะ ไปเดินเล่นตามประสาคนโสดมั้ย :)"

จีหลุดขำออกมาเล็กน้อยพูดแบบนี้ต้องการจะสื่ออะไรรึเปล่าเนี้ย 

"ไปก็ได้ค่ะถ้าจะพูดให้เราสองคนดูน่าสงสารขนาดนี้นะ ฮ่าๆๆๆ"

ธาดายิ้มขำออกมาตามหญิงสาวเขารู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เขาก็เป็นคนแบบนี้แหละถ้าถูกใจใครเขาจะอยากอยู่กับเธอนานๆ แฟนเก่าของเขาก็คบแบบไม่ได้จริงจังมากนักเพราะทุกอย่างมันแลกกันเซ็กส์กับเงินแต่สำหรับจีเธอเป็นผู้หญิงที่พิเศษกว่า เจอทีไรก็มีแต่เรื่องงานเหมือนว่าเธอจะเป็นสาววัยทำงานเต็มตัวเลยแหละ เขาไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้และมันน่าสนใจมากสำหรับเขา

"งั้นไปกันเถอะคุณไปรถคันเดียวกับผมนะเดี๋ยวรถของคุณผมให้ลูกน้องขับไปส่งให้"

"ก็ได้ค่ะ"

จีเอ่ยยิ้มๆก่อนจะลุกขึ้นยืนหยิบกระเป๋าแล้วหยิบกระเป๋าตังค์ออกมาล้วงบัตรเครดิตส่งให้พนักงานแต่ว่าธาดาส่งให้ก่อน พนักงานทำหน้าลังเลไม่ยอมรับของใครเพราะเกรงใจมีปัญหาให้เขาสองคนเคลียร์กันก่อน

"เอ่อ...."

"เอาของจีดีกว่าคุณธาดาไม่ต้องจ่ายหรอกค่ะ จีมาคุยงานยังไงก็ต้องเป็นจีจ่ายค่ะ"

"แต่ผมไม่ได้มาคุยงานกับคุณ ผมชวนคุณมาทานข้าวและมื้อแรกของเราสองคนคุณคิดว่าผมจะให้ผู้หญิงจ่ายเหรอ :)"

จีถอนหายใจออกมาเบาๆ นี่เขาอุดหนุนยอดของเธอยังไม่พอจะต้องมาเลี้ยงอาหารมื้อนี้อีกเหรอมันไม่มากเกินไปหรือไง

"แต่มันควรจะเป็นจีจ่ายนะคะ คุณจองกรุ๊ปสัมมนากับจีไม่ใช่ยอดเงินน้อยๆเลยนะ คือจีคิดว่า.."

"กรุ๊ปสัมมนามันก็แค่ข้ออ้างในการเจอคุณแค่นั้น คุณไม่รู้จริงๆเหรอ"

จีมองสบตากับเขาและแน่นอนเขาทำหน้าจริงจังมากจนเธอไม่สามารถที่จะพูดอะไรได้อีก เธอเก็บบัตรเครดิตเข้ากระเป๋าเงินตามเดิมก่อนจะยิ้มกว้างให้ชายหนุ่ม

"งั้นจีเลี้ยงไอศกรีมคุณธาดาก็ได้ค่ะ ^///^"

เขาหัวเราะออกมาขำๆก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ

"โอเค.. เลี้ยงไอศกรีมก็ได้ผมจะกินเยอะๆเลยคุณจะได้อยู่กับผมนานๆ :)"

"ได้ค่ะสบายมาก ^^"

ธาดาส่งบัตรเครดิตไปให้พนักงานก่อนจะผายมือเชิญเธอลงไปเคาเตอร์ชั้นล่างเพื่อรอบัตรคืน วันนี้เขาจะใช้เวลาอยู่กับเธอให้นานที่สุดนานๆเขาจะออกมาแบบนี้ได้เพราะงานล้นมือมากและเขาคิดว่าตัวของจีคงจะงานยุ่งมากเช่นกัน

หลังจากที่เขาชำระเงินเสร็จเขาเดินไปกุมมือจีไว้ก่อนจะพาเดินออกไปภายใต้ใบหน้าที่อมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ จีมองหน้าเขาสลับกับมือของตัวเองที่ถูกเขากุมไว้อยู่ก่อนจะอมยิ้มแล้วปล่อยให้เขากุมมือเธอเดินออกไปโดยไม่ขัดขืนอะไรเหมือนใจง่ายเนาะ ><

"รถผมอยู่ทางนี้ครับ"

เขาชี้ไปยังรถสปอร์ตคันหรูสมฐานะของมหาเศรษฐีเช่นเขาส่วนเธอก็รถหรูเช่นกัน

"กุญแจรถมาครับผมจะให้ลูกน้องขับไปส่งที่บ้านให้"

จีอ้ำๆอึ้งๆไม่รู้จะตอบยังไงดี คือเธอยังไม่พร้อมจะบอกเขาในตอนนี้ถ้าเขาเห็นรถหรูของฉันคงไม่พ้นถูกสงสัยว่าใครให้มาแน่นอนเพราะในตำแหน่งงานของเธอจะซื้อรถราคาแบบนั้นคงผ่อนกันยาวมันเกินตัวไปหน่อย

"คือจีลืมไปว่านั่งแท็กซี่มานะคะ ยังไงไหนๆก็ไหนๆแล้วจะรบกวนคุณธาดาไปส่งที่คอนโดจะได้รึเปล่าน้า"

เขายิ้มออกมาทันทีมีหรือที่คนอย่างเขาจะไม่ไปส่งยิ่งรู้ว่าเธอไม่ได้ขับรถมาแล้วละก็ยังไงเขาก็ต้องไปส่งถึงที่

"ผมไม่มีทางให้คุณจีนั่งแท็กซี่กลับมืดๆค่ำๆหรอก วันนี้ผมอาสาไปส่งเอง แล้วปกติไปทำงานยังไงครับ"

"ก็มีรถอยู่ค่ะแต่วันนี้ไม่ได้ขับมาแค่นั้นเอง ^^"

"ว้าแย่จัง ผมว่าจะอาสาไปส่งทำงานทุกวันซะอีก :)"

"จีไม่ค่อยเข้าออกฟิตค่ะส่วนใหญ่อยู่กับลูกค้าเป็นหลักเกรงว่าคุณจะไม่ค่อยสะดวกไปทุกเวลานะ ^^"

เขาพยักหน้ายิ้มๆอย่างจำยอมก่อนจะเปิดประตูให้เธอขึ้นไปนั่งข้างในก่อนจะสั่งให้ลูกน้องของเขากลับไปก่อน เขาเดินอ้อมมายังฝั่งคนขับก่อนจะขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที

"อยากเดินห้างไหนเป็นพิเศษมั้ยครับ สาวๆแบบคุณจีน่าจะชอบเดินห้างนะ "

"ไม่ค่ะชีวิตจีมีแต่งานวันๆทำงานงกๆพอเสร็จก็เหนื่อยมากกลับไปนอนที่ห้องทุกวันชีวิตจีไม่มีอะไรน่าฟังหรอกค่ะเอาแต่ทำงานอย่างเดียว คุณธาดาฟังแล้วจะเบื่อเอาได้"

เขายิ้มให้เธอบางๆจีเป็นผู้หญิงที่พูดตรงดีนะอีกอย่างเขาชอบเธอที่เป็นแบบนี้ยิ่งรู้จักยิ่งถูกใจมันบอกไม่ถูกจริงๆ

"คุณจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าผมจะเบื่อหรือไม่เพราะฉะนั้นคุณจะต้องเล่าให้ผมฟังก่อนถึงจะได้คำตอบ :)"

"แล้วอยากฟังเรื่องไหนก่อนคะ "

จีหันไปถามเขายิ้มๆ เขาจอดรถตรงลานจอดก่อนจะหันมาสบตากับจีด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

"คุณโสดจริงๆไม่ได้โกหกผมให้ดีใจเล่นใช่มั้ย :)"

จีหลุดขำออกมาก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ

"ไม่มีหรอกค่ะวันๆทำแต่งานจนจะแต่งงานกับงานอยู่แล้ว ไม่มีใครมาจีบจีหรอกค่ะและอีกอย่างผู้ชายเขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงที่ทำงานจนไม่มีเวลาให้... ใช่มั้ยคะ"

จีเอ่ยถามเขาเสียงใส เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะปลดเข็ดขัดของเธอออกมองสบตากับคนตรงหน้า

"ไม่ใช่ผมแล้วกัน อย่าเอาผมไปรวมกับผู้ชายคนอื่นผมอาจจะเป็นหนึ่งในร้อยก็ได้ที่ใจเต้นทุกครั้งเวลาเห็นคนรักของตัวเองสนุกกับสิ่งที่เธอชอบ :)"

"หมายถึงว่าคุณรับได้ที่แฟนของตัวเองเอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาให้อย่างนั้นเหรอคะ"

"ก็ไม่เชิงหรอกผมจะให้เวลาเค้าเต็มที่กับสิ่งหนึ่งจนถึงเวลาที่เหมาะสมและหลังจากนั้นผมจะดึงเค้าออกมาเอง และตอนนั้นเธอจะมีเวลาให้ผมเต็มร้อยเลยแหละผมมั่นใจ :)"