ตอนที่ : 02

1286 คำ
วันต่อมา หลังจากที่ได้รับอิสระจากอาจารย์นักเรียนแต่ละกรมก็แยกย้ายกันไปพักผ่อนตามความชอบของตัวเอง เพื่อนบางกลุ่มก็ลงไปเล่นน้ำบ้างก็พากันไปวิ่งเล่น จะมีก็แต่ธามที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ คนเดียว "นายไม่ไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆ หรอ ดูท่าจะสนุกดีนะ" "ไม่อะไม่ชอบ" "ถ้ามีคนเห็นหุ่นของนายเหมือนกับที่ฉันเห็น ทุกคนจะต้องเลิกล้อนายว่าเป็นไอ้เด็กเนิร์ดแน่นอน" "ใครอยากจะล้อก็ช่าง ฉันไม่ได้สนใจ" "ไอ้เด็กเนิร์ด" เหมียวพูดข้างๆ หูของธาม ทำให้เขาหันขวับไปมองเธอด้วยความไม่พอใจ "เอ้า ก็นายบอกเองนี่ว่าใครอยากจะล้อก็ช่างไม่ได้สนใจ" "ฉันต้องการสมาธิ อย่ามากวน" "โอเค๊ฉันไม่กวนก็ได้ ไปเล่นน้ำกับเพื่อนดีกว่า" เหมียววิ่งลงไปในทะเลด้วยกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีขาวพอลงน้ำทะเลแล้วมันเลยทำให้เห็นรูปร่างสัดส่วนด้านในของเธออย่างชัดเจน ด้านในเผยให้เห็นยกทรงสีครีมที่เธอสวมใส่อยู่ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจสายตาของใคร เพราะคนที่มองก็ทำได้แค่มองอย่างเดียวทำอะไรเธอไม่ได้อยู่แล้ว แต่สายตาที่จับจ้องมองเธอไม่ใช่พวกชายหนุ่มที่อยู่ในทะเล ธามเองก็นั่งจ้องมองอย่างไม่กระพริบตาเหมือนกัน เหมียวเธอเป็นคนหุ่นดีเซ็กซี่ไม่เบาเลย ก็ไม่แปลกที่จะมีคนชื่นชอบในรูปร่างและหน้าตาของเธอเป็นพิเศษ เวลาผ่านไป "เหมียวๆ พรุ่งนี้อาจารย์บอกว่าจะให้ไปเดินเที่ยวกัน" "เที่ยวไหนอ่ะ" "คงจะเดินเที่ยวรอบๆ แถวนี้ละมั้ง" "ฉันไม่ไปนะ วันนี้เล่นน้ำมันเหนื่อยมากเลยพรุ่งนี้คงไม่มีแรงเดิน" "ตามใจเพราะอาจารย์ไม่ได้บังคับ" เหมียวเธอพักอยู่กับเพื่อนอีกสองคน ห้องพักนึงจะมีเตียงนอนประมาณ 2-3 เตียงแล้วแต่ขนาดของห้อง เธอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่คนเดียวในขณะที่เพื่อนๆ หลับกันไปหมดแล้ว เธอปัดโทรศัพท์เล่นไปเรื่อยเปื่อยเพราะนอนไม่หลับและไม่รู้จะทำอะไร ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นนั่งแล้วเดินออกมานั่งเล่นที่โต๊ะม้าหินอ่อนริมทะเล ซึ่งอยู่ตรงหน้าห้องพักของเธอพอดี เพื่อนๆ ก็คงจะพากันนอนหลับพักผ่อนไปหมดแล้ว น่าจะเหลือแค่เธอคนเดียวที่ยังไม่นอน คลิ๊ก~ คุณได้รับข้อความใหม่ Tt: สวัสดีครับคนสวย ไม่ทราบว่าคุยด้วยกันได้มั้ย M: ค่ะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้ชายทักข้อความมาหาเธอแล้วมาขอคุยด้วยแบบนี้ มันเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้เธอก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง บางคนก็มักจะพูดจาหยาบคายใส่เธอ สุดท้ายก็โดนเธอบล็อกข้อความแล้วไม่สนใจอีกเลย บางคนเธอก็อ่านไม่ตอบเพราะรู้สึกรำคาญ Tt: ทำอะไรอยู่ครับ M: นั่งเล่นค่ะ Tt: มีแฟนหรือยังครับ M: จะจีบหรอคะ? Tt: ถ้าบอกว่าใช่จะได้หรือเปล่าล่ะครับ เหมียวนั่งยิ้มพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะกดเข้าไปดูโปรไฟล์ของผู้ชายที่เธอกำลังคุยด้วยอยู่ ไม่ปรากฏใบหน้าที่แท้จริง แต่ผู้ชายคนนี้ชอบถ่ายตัวเองจากทางด้านหลังและตรงหน้าที่เป็นซิกแพคของตัวเอง M: ถ้าจะจีบก็ต้องรอคิวนานหน่อยนะคะ Tt: ///ผู้ชายคนนั้นส่งสติ๊กเกอร์หัวเราะกลับมา Tt: ผมเองเจ๊ แค่นี้ก็จำน้องชายตัวเองไม่ได้ M: ไอ้หมา ครืด ครืด ครืด "ฮัลโหล" ( แค่นี้ก็จำน้องชายตัวเองไม่ได้เหรอเจ๊ ) "แล้วใครจะไปรู้ล่ะ แกไปเอารูปของใครมาใส่โปรไฟล์ล่ะ" ( ไม่รู้เหมือนกันเจ๊เห็นมันเท่ห์ดีผมก็เลยเอามาลง ) "ดึกดื่นป่านนี้ทำไมถึงยังไม่นอน เดี๋ยวแม่ก็ดุเอาหรอก" ( ผมคิดถึงเจ๊ เมื่อไหร่เจ๊จะกลับเนี่ย ) "น่าจะวันศุกร์มั้ง" เหมียวกับน้องชายอายุห่างกัน 5 ปี แต่ดูเผินๆ ก็เหมือนเพื่อนสนิทมากกว่า เพราะน้องชายของเธอค่อนข้างตัวสูงล่ำและคอยเป็นที่ปรึกษาให้เธอได้ตลอด ( โห่นานจัง ) "นานที่ไหนกันบ้าบอไอ้หมา" ( ผมชื่อ หม่า ครับ ไม่ใช่หมา ) "ก็เสียงมันคล้ายๆ กันนี่หว่า หม่า หมา เรียกหมาก็น่ารักดีออกหมาตัวเล็กๆ" ( อะๆ ผมยอมเจ๊ก็ได้ ) "แล้วนี่สมัครไลน์ใหม่อีกแล้วหรอ" ( ครับ แต่ไลน์เก่าก็ยังอยู่นะเจ๊ยังอยู่ในเครื่องเก่า แต่ผมไม่ได้ใช้แล้วก็เลยเปลี่ยนมาใช้ไลน์ใหม่แทน กลัวว่าเจ๊จะลืม ก็เลยทักมาหาเจ๊ก่อน ) "อือ นอนได้แล้วนะ เจ๊ก็จะกลับไปนอนแล้วเหมือนกัน" ( ครับ ฝันดีนะเจ๊ ) "จ้ะ ฝันดีเหมือนกันไอ้หมา" เหมียวกดวางสายจากน้องชายก่อนจะเดินลงไปที่ริมชายหาด รับลมทะเลเย็นๆ ก่อนจะกลับเข้าไปนอน หมับ!! "โอ้ยย!!" "เธอจะทำอะไรของเธอ จะคิดสั้นหรอ?" ธามเอ่ยถามขึ้น พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของเหมียวอย่างเอาจริงเอาจัง "จะบ้าหรอ ฉันแค่มาเดินเล่น แล้วนี่นาย..." "ก็ฉันเห็นเธอจะเดินลงไปในทะเลก็เลยรีบวิ่งมา" "ฉันนอนไม่หลับก็เลยมาเดินเล่น นายก็มาเดินเล่นเหมือนกันหรอ?" "....." ธามไม่ได้ตอบอะไรเพราะรู้สึกเขินที่ตัวเองหน้าแตกคิดว่าเหมียวจะคิดสั้นฆ่าตัวตายแต่ความจริงเธอแค่มาเดินเล่น "พรุ่งนี้นายจะไปกับเขารึเปล่า?" "ไม่อะ เหนื่อย ขี้เกียจเดิน" "อ๋อ..." เหมียวเดินเล่นไปเรื่อยๆ โดยมีธามคอยเดินตามหลังไป "จบแล้วนายจะไปเรียนต่อที่ไหนหรอ?" "ไม่รู้สิ แล้วเธอล่ะ" "ฉันคงไม่ได้เรียนค่าเทอมมันแพงจะตายให้น้องมันเรียนดีกว่า" "เธอก็สอบชิงทุนเรียนฟรีสิ หัวแบบเธอก็น่าจะได้อยู่" "ได้ที่โหลน่ะสิไม่ว่า" การเรียนของเธอมันก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมายและที่รอดมาได้ทุกปีก็เพราะว่ามีเพื่อนคอยช่วย คะแนนสอบก็กึ่งกลางไม่เคยได้เต็มร้อยเลยแม้แต่วิชาเดียว "ฉันติวให้เอามั้ย" "ไม่อะ ไม่อยากเรียนต่อ ถึงจะมีทุนเรียนฟรีก็เถอะ" "จบแค่นี้เธอจะไปทำงานอะไร?" "สวยๆ แบบฉันก็ต้องพริตตี้แล้วมั้ย" "....." ธามถอนหายใจออกมาด้วยความไม่พอใจ "ล้อเล่นน่ะ ถ้าฉันไปเป็นพริตตี้แม่ฉันคงไล่ตีตาย ก็คงจะหางานทำตามบริษัทนั่นแหละ" "....." "กลับกันเถอะดึกแล้ว" เหมียวหันหลังเดินย้อนกลับไปยังทางที่เธอเดินมาก่อนหน้านี้ "โอ๊ะ!?" เพราะเดินไม่ระวังเธอสะดุดกับก้อนหินที่ฝังอยู่ในทรายแต่ธามคว้าตัวเธอเอาไว้ได้ทัน จึงทำให้เธอไม่ได้ล้มหน้าคะมำลงไป "ธะ ธามมือนาย" สองมือของธามที่คว้าตัวเหมียวเอาไว้มันอยู่ตรงหน้าอกของเหมียวพอดีเลย "เอ้ย ขอโทษๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจ" "เต็มสองมือเลยนะธาม นายลวนลามฉันหรอ" "ปะ เปล่าๆ ก็ฉันช่วยเธอนี่ ไม่คิดว่าจะคว้าตัวเธอโดนตรง...หน้าอกเธอพอดี" "....." เหมียวยืนหน้าแดงแจ๋ทำตัวไม่ถูก ไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเธอเลย ธามเป็นคนแรกที่ได้สัมผัสกับหน้าอกอวบอิ่มของเธอ "ฉันไปนอนก่อนนะ" "อือ.."
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม