พราวตะวันอดทนนั่งรอให้คนไปเอาตัวปีใหม่ไม่ไหว เธอใช้เวลาอดทนในการรอตลอดทั้งคืน พอมาซักไซ้ถึงได้รู้ว่าลูกชายกับพริ้งเพราอยากให้ท่านใจเย็นลงกว่าเมื่อวาน แต่ทั้งสองคนกำลังคิดผิด เธอจะไม่มีทางเย็นลงถ้าไม่ได้จัดการปัญหาให้จบ
และยิ่งมีเวลา พราวตะวันก็ยิ่งนึกเรื่องที่ต้องสะสางเยอะมากขึ้น
พอรู้ว่าอีกฝ่ายเข้าไปในบริษัทหาน้าสาวก็ตามไปทันที พริ้งเพรากับเมฆินทร์รีบตามผู้เป็นแม่ไปด้วยเพราะหากมีเรื่องกันในบริษัท ปัญหาจะไม่จบง่าย ๆ น้ำหอมมีคนนับหน้าถือตาไม่น้อยในบริษัท ภาพลักษณ์ของพราวตะวันกับพริ้งเพราจะยิ่งแย่ลง
ทว่าความกังวลเหล่านั้นยังมีไม่มากเท่าพ่อที่ค้างคืนนอกบ้าน เมฆินทร์เดาได้เลยว่าท่านโกรธแม่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และจะต้องโกรธมากที่แม่มาหาเรื่องคนอื่น เพราะเขามั่นใจว่าแม่ต้องทำเกินกว่าเหตุแน่นอน
พราวตะวันเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมกับรอยยิ้มที่แจกจ่ายให้กับพนักงานทุกคนที่เดินผ่าน จนกระทั่งมาหยุด
