เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะช่วงเที่ยงหรือบ่ายของวันทุกวันเวลาประมาณนี้ที่เค้าขับรถมาส่งเธอ วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว แม้จะเป็นเสียงพูดคุยสอบถามธรรมดา แต่คนฟังที่เคยรู้สึกว่าเบอร์นี้จะไม่มีใครโทรหา กลับมีคนโทรมาได้ สามวันติดแล้ว สายฝนพูดจาตอบกลับไปอย่างสุภาพ แต่เค้าคิดว่ามันผิดปกติ
''มีอะไรใครโทรมา'' เค้าถามขึ้นทันทีที่เธอวางสาย
"หมอโทรมาค่ะ เรื่องอาการพ่อ''
เธอพูดแค่นั้น แล้วนิ่งเงียบไป เค้าไม่ได้เอะใจอะไร แต่นี่มันวันที่สามแล้ว หมอมันจะดีอะไรขนาดนั้น โทรมาติดตามคนไข้ทุกคนหรือไง เค้าหงุดหงิดแต่ไม่ได้ตอบอะไร เธอนั่งนิ่งไม่มีท่าทีที่จะเล่าต่อยิ่งทำให้เค้าหงุดหงิด
"ค่ะ ฝนคงไม่มีปัญหาอะไร รบกวนคุณหมอด้วยค่ะ "
หลายวันต่อมา ประโยคสนทนายังคงเดิม เวลาใก้ลเคียงกันทุกวัน แต่คนที่ได้ฟังกลับหงุดหงิดหนักกว่าเดิม
"พ่อเธอป่วยมากหรอไง หมอโทรมาบ่อยจัง" สายฝนมองเค้า
"ป่าวค่ะ หมอโทรมาคุยเรื่องอาการ และอ
