ภิภพเองก็ถูกเชิญให้มางานนี้ รวมทั้งศิวะและหนึ่งนภาที่เป็นภรรยาของเขา เพราะบริษัทที่ภิภพเป็นประธานอยู่ในตอนนี้ ทำการค้ากับผู้คนในประเทศอังกฤษมากเป็นอันดับหนึ่ง แม้เขาจะไม่อยากมา แต่ก็เลี่ยงไม่ได้ จึงต้องมาแบบไม่เต็มใจนัก แต่คนที่มาด้วยน่าจะดีใจและเป็นอีกคนที่รบเร้าให้เขามา นอกเหนือจากคำสั่งของศิวะที่เป็นเจ้านาย
“คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นควรเป็นฉัน” กัลยาพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้า เมื่อภิภพที่ยืนอยู่ข้างๆ มองมาที่เธออย่างสงสัย
“พูดอะไรหรือเปล่าครับ” เมื่อกี้เขาได้ยิน แต่แปลกที่เขาอยากแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน อยากหลับหูหลับตา หรือไม่ก็หูหนวกตาบอดไปเลยก็ได้ เพราะสิ่งที่เขาได้ยินเกี่ยวกับเธอตลอดเวลาที่คบกัน มันเป็นเรื่องที่เขารับไม่ได้เลยสักนิด
“เปล่าค่ะ”
รอยยิ้มเคลือบยาพิษ ถูกส่งมาให้ภิภพที่รู้สึกแบบนั้น รอยยิ้มเธอหวานหยด ถ้าใครได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ของเธอ ต้องรักต้องหลงไม่ต่างจากเขาเ
