บทที่ 18

1037 คำ

       “จริงเหรอคะ! วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่จะไปส่งน้องพลอยที่โรงเรียนจริงๆ เหรอคะ เย้ๆ น้องพลอยดีใจที่สุดในโลกเลยค่ะ! เพื่อนๆ จะได้เลิกล้อว่าน้องพลอยเป็นเด็กไม่มีพ่อสักที” รอยยิ้มของคนเป็นพ่อเผยขึ้นก่อนจะหุบลงอย่างว่องไวเมื่อได้ยินประโยคท้ายเข้าเต็มสองหู            “หนูว่ายังไงนะครับน้องพลอย มีเด็กมาล้อหนูว่าเป็นเด็กไม่มีพ่อเหรอครับ! ใคร!! ไอ้เด็กคนไหนเดี๋ยวพ่อจะไปจัดการมันให้!” เสียงเข้มร้องถามทันที รู้สึกโกรธจนตัวสั่นเมื่อต้องมารับรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นลูกสาวของเขาจะถูกเพื่อนๆ ที่โรงเรียนล้อเอาปมที่เขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจจะสร้างมันขึ้นมา            “อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะคุณวี เด็กๆ แกก็คงไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ อีกอย่างเดี๋ยววันนี้น้องพลอยก็จะได้พาคุณพ่อไปให้เพื่อนๆ ดูแล้ว เด็กๆ ก็คงไม่กล้าล้อแกอีกแล้วล่ะคะ จริงไหมคะน้องพลอย”            “จริงค่ะคุณแม่ น้องพลอยไม่โกรธหรอกค่ะ เพร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม