“ไม่ใช่” เขาส่ายหน้า “องครักษ์เงาของข้ามีนิสัยเสียอย่างหนึ่ง เขามารายงานข้าว่าเห็นดาบเจ้าสามารถเสกไฟได้ก็เลยขอเอาไปลองดู เหมือนเด็กเห่อของเล่นชิ้นใหม่ ประเดี๋ยวเบื่อแล้วก็คงเอากลับมาคืนเอง”
เจ้าของดาบที่แท้จริงได้ฟังเช่นนั้นก็นิ่งไป องครักษ์เงาของใต้เท้าคงเห็นดาบอาบเพลิงของนางในระหว่างการต่อสู้จึงนำมาแจ้งให้นายของตนทราบ
ทว่าต่อให้เขาเอาดาบไปใช้ เขาก็ไม่มีวันเรียกไฟออกมาได้อยู่ดี
เด็กสาวเชื่อว่าเงื่อนไขของการใช้ดาบโบราณเล่มนั้นมีอยู่สองสิ่ง หนึ่งคือการร่ายอักขระโบราณที่แกะสลักอยู่บนดาบ และสองคือผู้ใช้ต้องมีสายเลือดของตระกูลมู่ หากไม่ครบเงื่อนไขทั้งสองข้อ ดาบดังกล่าวก็เป็นแค่ดาบโบราณธรรมดาเล่มหนึ่งเท่านั้น
ทว่าสิ่งที่ชัดเจนที่สุดจากเหตุการณ์นี้... คือที่นี่คงเป็นรังโจรมากกว่ากองทัพ
พวกเขานึกอยากจะเอาดาบนางไปก็เอาไปโดยไม่ขออนุญาตสักคำ ช่างไร้มารยาท ไร้คุณธรรมสิ้นดี!
ผู้คิดแสร้งถอนหายใจ
