คนอารมณ์ไม่ดี
1181 คำ
“อะไรของมึงวะไอ้ภูผา เงินแค่สองหมื่น จะไปขูดรีดมาจากน้องเขาทำไม” หลังจากเดินออกมาด้านหน้าร้าน เสือที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างพูดขึ้น เขาเองก็สงสารเด็กคนนี้ไม่น้อยเหมือนกัน ปกติเงินหลักหมื่นคนอย่างภูผาไม่เคยสนใจเลยสักนิด
“สั่งสอนเด็กเปรตไง สร้างความลำบากให้คนอื่นแล้วมีหน้ามาชิ่งหนีไปอีก”
“แล้วไหน มึงบอกว่าเด็กคนนั้นหน้าเหมือนซาลาเปาอิ่มน้ำไงวะ ถ้าเป็นคนนี้กูว่าสวยนะนั่น” ใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเพลย์บอยตัวพ่อ เอ่ยชมหญิงสาวคู่กรณีของเพื่อนรัก นี่ขนาดอยู่มัธยมปลายยังขนาดนี้ถ้าน้องเข้ามหาลัยคงเป็นสาวเต็มตัว
“เหอะ!!”
“กูว่ารีบไปเถอะ มีงานที่สนามรออยู่”
“เฮ้อ!!ทำไดีทีนี้ ต้องหางานทำเพิ่มอีกแล้วเหรอเนี้ย” เสียงใสบ่นพำพึมกับตัวเองเบา ๆ เธอไม่ได้สังเกตด้านหลังว่ามีคนกำลังยืนอยู่
“จะขยันอะไรขนาดนั้น”
“อ้าว เชนเช็คของเสร็จแล้วเหรอ”
“อืม เราถามเธอว่าเธอจะขยันอะไรขนาดนั้นตัวเล็กแค่นิดเดียว”
“ก็ฉันต้องกินต้องใช้หนิ อีกอย่างต้องเก็บเอาไว้ด้วยเผื่อฉุกเฉิน” ไม่มีใครเข้าใจเธอเลยสักคน เธอทำงานเสริมทุกอย่างเก็บเงินเอาไว้ เพื่อตัวเองทั้งนั้น
เพราะเธอเองก็ไม่ได้มีครอบครัวเคยซัพพอร์ตเหมือนคนอื่นเขา ทุกวันนี้ได้แต่หาเลี้ยงตัวเองเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทนเพราะเป็นเส้นทางที่เธอเลือกเอง
“ตอนนี้ช่วงปิดเทอมเตรียมเข้ามหาลัยอยู่ ถ้ามีนาสนใจเราแนะนำให้ไปทำงานที่ผับ P”
“แต่เราไม่รู้จักใครเลยนะ จะเดินเข้าไปสมัครโทง ๆ เข้าไปสมัครเลยใครเขาจะรับ”
“พี่ที่เรารู้จักเป็นผู้จัดการอยู่ที่นั่น ถ้ามีนา”
“สนใจ”
“ยังพูดไม่ทันจบเลย”
“ก็คนมันร้อนเงินจริง ๆ หนิเชน ว่าแต่เราอายุแค่สิบแปดเอง เขาจะรับเหรอ”
“ไปเป็นเด็กหลังครัวไง เดี๋ยวเราลองโทรถามพี่ที่รู้จักให้แล้วกัน”
“ขอบคุณน้าเชน ใจดีที่สุดเลย” น้ำเสียงออดอ้อนของมีนา ตาเฉี่ยวที่มีเสน่ห์จนชายคนไหนได้สบตาเป็นต้องหลงทุกคน รวมไปถึงเชนที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำเพียงแค่ได้ยินเสียงออดอ้อนจากมีนา
“เดี๋ยวยังไงเราบอกก็แล้วกันนะ”
“โอ๊ย!!เหนื่อยสุด ๆ” เสียงบ่นพึมพำของมีนาหลังจากเลิกงานที่ร้านกาแฟในชั่วเที่ยงคืน เธอเดินมาที่ป้ายรถเมล์ ตาเฉี่ยวกวาดมองไปรอบ ๆ บริเวณที่ร้างผู้คน ร่างบางทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างอ่อนแรง
สามปีก่อนมีนาหอบเสื้อผ้าออกจากบ้านที่ต่างจังหวัดเข้ามาในกรุงเทพเพียงลำพัง เพราะอยากมีชีวิตอิสระไม่อยากถูกบังคับจากครอบครัว เธอจึงเลือกที่จะเดินออกมาด้วยตัวเอง ตั้งแต่วันที่เธอเดินออกบ้านเธอไม่ติดต่อหรือคิดจะกลับไปอีกเลย
เมืองกรุงที่กว้างใหญ่รายล้อมไปด้วยความเจริญแต่ผู้คนกลับน่ากลัวจนมีนาเองไม่กล้าที่จะไว้ใจใครเลยสักคน เว้นแต่เพื่อนสนิทของเธอและคนที่รู้ใจที่เธอสบายใจที่จะคบด้วยเท่านั้น
“เอาวะ!!ชีวิตมันก็แค่นี้แหละ สู้ต่อไป” ข้างกายที่ว้าเหว่ทำให้คนตัวเล็กเหงาไม่น้อย มีบ้างที่คิดถึงครอบครัวแต่ก็ไม่คิดจะกลับไปเพราะคำดูถูกที่ได้ยินมา มันทำให้เธอมีแรงเดินหน้าต่อ
ภาพความทรงจำของครอบครัวทำให้น้ำใส ๆ เอ่อล้นดวงตา เธอก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อ่อนแอเป็นแต่แค่เก็บมันเอาไว้พยายามไม่ให้ใครเห็นมันก็แค่นั้นเอง เธอบอกตัวเองให้เข้มแข็งและเดินหน้าต่อไป
@ ผับ P
เสียงเพลงดังกระหึ่มไปด้วยบริเวณ ผับที่มีชื่อเสียงโด่งดังจนมีลูกค้ามาใช้บริการอย่างต่อเนื่อง ผับที่ประกอบไปด้วยแสงสีเสียงที่อลังการบวกกับเจ้าของผับที่มีใบหน้าที่หล่อเหลา บวกกับรอยสักรูปมังกรสุดเท่ห์ที่สาว ๆ อยาก พลีกายให้กับเจ้าของผับมากที่สุด
“สักคนไหมวะไอ้ภูผา”
“ไม่วะ วันนี้กูอารมณ์ดี”
“ไอ้สัส!!มึงจะเอาอารมณ์ดุเดือดของตัวเองไปลงกับสาว ๆ ไม่ได้นะเว้ย
“กูเคยได้ยินมาว่ามีครั้งหนึ่งผู้หญิงคนนั้นถึงกับคลานออกจากห้อง”
“ไอ้ภูผา ไอ้โรคจิต” เจ้าของชื่อได้แต่ส่ายหัวกับประโยคพูดเกินจริงของเพื่อนรักอย่างเสือและเวย์ แต่จะมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่นั่งนิ่งจิบไวน์ไม่ยอมพูดจาอะไร
“ไอ้โรม มึงหัดสนใจพวกกูบ้าง”
“แค่พวกมึงพูด ไอ้โรมมันก็เบื่อจะแย่”
“ก็มึงพูดมาไงไอ้เวย์ ไอ้ภูผากับไอ้โรม ถึงได้เบื่อหน่าย”
“กูคนเดียวที่ไหน” เวย์ตอบโต้เสือออกไป เพราะในกลุ่มสี่คน จะมีแค่เขาและเสือที่พูดมาที่สุดมีดีกรีเป็นถึงเจ้าพ่อเพลย์บอยประจำกลุ่ม
“พี่เสือคะ เราไปต่อกันไหมคะ” หญิงสาวข้างกายเสือที่กำลังนั่งนัวเนียร่างสูง กระซิบข้างหูของเสือเบา ๆ เมื่อเห็นว่าผู้หญิงเสนอเสืออย่างเขาก็คงต้องออกล่าเหยื่อซะแล้ว
“กูไปก่อนนะพวกมึง ไว้เจอกัน”
“เออ!!ไอ้สัส กูนึกว่าจะโชว์หนังสดให้พวกกูดู” ร่างสูงของเสือโอบไหล่หญิงสาวชุดรัดรูปเห็นสัดส่วนได้อย่างชัดเจน ความสั้นของชุดไม่ต้องพูดถึงเพราะอีกนิดเดียวก็จะเห็นกางเกงในแล้ว
“ไอ้เสือ ก็เสือสมชื่อ” หลังจากที่เสือออกไปกับสาวสวย ก็เหลือแต่ภูผา โรม และเวย์ นั่งดื่มกันต่อ โดยที่มีภูผานั่งดูความเรียบร้อยของผับ เพราะวันนี้เขามาเคลียร์งานที่ผับของตัวเองจึงแวะดื่มสังสรรค์กับเพื่อนรักต่อ
ปึก!!
“โอ๊ย!!”
“เป็นอะไรมากไหมน้อง” เสือและสาวสวยเดินนัวเนียกันออกมาที่ลานจอดรถ เป็นอันต้องชะงักเพราะเขาเดินชนกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
“ถ้าจะนัวเนียกันขนาดนี้ ไม่เอากันตรงนี้ไปเลยล่ะ”
“เอ๊ะ!!นางเด็กบ้านี่”
“ป้าว่าใครเด็กบ้า”
“พอเถอะครับนีน่า อย่าอารมณ์เสียไปเลยนะ” เสือเดินเข้าไปโอบกอดสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ เขากวักเงินแบงค์พันออกจากกระเป๋าของตัวเองยืนในเด็กสาวตรงหน้า
“นี่เอาเงินฟาดงั้นเหรอ”
“อ้าวน้อง แล้วจะทำยังไงครับ”
“ขอโทษสิ”
“เออ ขอโทษแล้วกัน จบแล้วใช่ไหม” เสือเริ่มหัวเสือเพราะตอนนี้เขารีบมาก แต่เด็กคนนี้ทำให้ไม่พอใจใส่เขาอีก
“ทีหลังถ้าจะนัวเนียกันขนาดนี้ ก็เอากันที่ห้องน้ำให้เสร็จนะลุง”
“เฮ้ย!!ใครลุงวะ” น้ำเสียงหงุดหงิดของเสือตะโกนไล่หลังเด็กสาวที่กำลังเดินลับตาไป หลังจากที่ว่าเขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบ
- ผู้เขียน
