เตียงกว้างขยับและยุบตามน้ำหนักตัวของคนที่เข้ามานอนทีหลัง แม้ร่างบางที่อยู่บนเตียงจะนอนหลับตา แต่ขุนเขารู้อยู่เต็มอกว่าเธอไม่ได้หลับ และที่เขายอมปล่อยให้เธอเข้ามานอนก่อนเพราะเขาอยากปล่อยให้เธอหาคำตอบเงียบๆ คนเดียวมากกว่า “ถามถึงพลอยทำไม” เสียงถามไม่ได้ดังอะไรมากนัก ทว่ามันกลับมีผลต่อหัวใจคนฟังอย่างจัง เอาจริงๆ ก็คิดเอาไว้แล้วทั้งสองฝ่าย ว่าสุดท้ายคนกลางที่ถูกถามเรื่องนี้ก็คงต้องบอกให้อีกคนรู้อยู่ดี “เรารู้ว่าเธอไม่ได้หลับ” “แล้วเพื่อนนายบอกอะไรบ้างล่ะ” “ไอ้ซีดีกับไอ้สิงมันไม่ใช่คนที่ชอบพูดทุกอย่างเอาเอง มันไม่มีอะไรผิดเพี้ยนไปนอกจากความเป็นจริงที่คุยกันหรอก แต่เราอยากได้ยินจากปากเธอมากกว่า” “….” “เธอถามถึงพลอยทำไม” “ทำไมล่ะ แค่ถามถึงก็ไม่ได้เหรอ” “เธอรู้อยู่แก่ใจว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น” ขุนเขาดันร่างบางให้หันกลับมามองหน้าเขา เขายังชอบทุกอย่างที่เป็นเธอ ไม่ได้ต้องการทะเลาะหรือมีเ